Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Λόγια

Μετράω τα λόγια ανωνύμων μεθυσμένων,
χαμένα όνειρα γυρεύουν στα ποτήρια,
κρατάω ατάκες των ευαίσθητων χαμένων,
σκιές των μπαρ χωρίς αγάπες και χατήρια.

Μετράω τα λόγια των φτωχών και των απόρων,
κρατάνε όνειρα του δρόμου σαν τσιγάρα,
μέσα στη βρώμικη χαρά των άθλιων χώρων,
ψελλίζουν λέξεις να ξορκίσουν την κατάρα.

Μετράω τα λόγια παρανόμων και αποκλήρων,
μέσα απ' τα λάθη τους εισπνέουν οξυγόνο,
χρυσάφι ψάχνω μες τις όχθες των ονείρων,
διαμάντια ψάχνω μες τα λόγια που ματώνω.

Μετράω τα λόγια των παιδιών και των γερόντων,
πάνω στα πρόσωπα διαβάζονται οι λέξεις,
φτύνω κουβέντες πουλημένων και απόντων,
που σε προτρέπουν τη ζωή τους να διαλέξεις.

Μετράω τα λόγια αφανών μα και των μόνων,
αυτά που λένε καθρεπτίζονται στα μάτια,
θλιμμένα λόγια πληγωμένων δολοφόνων,
που με σκοτώνουν και με κόβουν σε κομμάτια.

Μετράω τα λόγια των θεών και των διαβόλων,
με αυτά πληρώνουν την αρχέγονη καρδιά τους,
τα ίδια λόγια σε ψυχές ονειροπόλων
τα ξαναβρίσκουν τα αδύναμα παιδιά τους.

Μετράω τα λόγια των θεών και των διαβόλων,
καυτές ανάσες σιωπηλών καταραμένων,
μέσα σε διάφανες ψυχές ονειροπόλων,
ιερά λόγια των τρελών και αλλοπαρμένων.

Προβολές: 39

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη