Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Κελαΐδισμα

Η λανθασμένη απόγνωση
στου υγρού δρόμου την άκρη ξεχάστηκε.
Υποχρεωμένη να παραμείνει ζωντανή.
Νοτισμένη,ενοχές στάζει.
Κι υπονοούμενα θέλησης αφήνει.
Και δεν μ΄αφήνει.Απ΄τον διασυρμό
του ονείρου να ξεφύγω.Να φύγω.
Απ΄την οργή,να ξεδιψάσω.
Τον χρόνο να ανασάνω.
Στην φθορά του να υποταχτώ.
Απ' το κελαΐδισμα του να ακούσω,
την λέξη που στενάζει.
Που ξαγρυπνά,και παραμύθια φυλακίζει.
Κι αόριστα συνειδήσεις μεταμορφώνει,
τις ανυπαρξίες εξαγνίζοντας.

Προβολές: 46

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 8 Νοέμβριος 2009 στις 1:20: Απ' το κελαΐδισμα του να ακούσω,
την λέξη που στενάζει.
Που ξαγρυπνά,και παραμύθια φυλακίζει.
Κι αόριστα συνειδήσεις μεταμορφώνει,
τις ανυπαρξίες εξαγνίζοντας.

κελάηδισμα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την αισχυλος στις 8 Νοέμβριος 2009 στις 2:34: υπεροχο κελαϊδισμα!!!!!

Σχόλιο από τον/την NaTaSsA στις 8 Νοέμβριος 2009 στις 12:52

Σχόλιο από τον/την αισχυλος στις 8 Νοέμβριος 2009 στις 20:51

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 9 Νοέμβριος 2009 στις 1:04: Πανέμορφο το κελαϊδισμά σου!!!

Σχόλιο από τον/την ELPIDA στις 9 Νοέμβριος 2009 στις 12:19: ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ...
ΚΑΛΗΜΕΡΑ

Σχόλιο από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος στις 22 Νοέμβριος 2009 στις 18:40: Η λανθασμένη απόγνωση
στου υγρού δρόμου την άκρη ξεχάστηκε.
Υποχρεωμένη να παραμείνει ζωντανή.
Νοτισμένη,ενοχές στάζει.
Κι υπονοούμενα θέλησης αφήνει.
Και δεν μ΄αφήνει.Απ΄τον διασυρμό
του ονείρου να ξεφύγω.Να φύγω.
Απ΄την οργή,να ξεδιψάσω.
Τον χρόνο να ανασάνω.
Στην φθορά του να υποταχτώ.
Απ' το κελαΐδισμα του να ακούσω,
την λέξη που στενάζει.
Που ξαγρυπνά,και παραμύθια φυλακίζει.
Κι αόριστα συνειδήσεις μεταμορφώνει,
τις ανυπαρξίες εξαγνίζοντας.

Πανέμορφο, να'σαι καλά..