καντην, μπορεις ακομα.

[αισχυλος]

Ειχες χαμογελο φαρδυ
λες και χει βγει απ' την τιβι
βλεπανε ολοι δηλαδη
το ωραιο τους το χρωμα.
Μεσ' το κουστουμι το λευκο
περιμενες το νυφικο
σκεφτηκα καθως σε κοιτω,
"καντην μπορεις ακομα."


Εφτασε τοτε αυτη
και ητανε τοσο λαμπερη
ολοι κοιταζαν δηλαδη
το ωραιο της το σωμα.
Ηταν ωραια και ψηλη
μα εμενα η σκεψη μου η τρελη
φωναζε,"καντην μπορεις ακομα."


Και υστερα πανω στο βωμο
το προσωπο σου ηταν χλωμο
και απ' ασπρο εγινε σομο
τ' ωραιο σου κουστουμι.

Δεν ξερω αν ηταν επειδη
σε πατησε η παλαβη
μ' ολο της το τακουνι.


Ειχαμε χρονια χαθει
ουτε που ξερω το γιατι
λες και μενες Αμερικη
και γω κατω στο Νειλο.
Σε γαμο βρεθηκαμε και οι δυό
απο εναν φιλο μας καλο

εναν παιδικο μας φιλο.


Ο φιλος μας ολο χαρα
την ανθοδεσμη του κρατα
καποιος του ειπε γελαστα
παρτο λιγο πιο χαλαρα
στεκεσαι σαν κολονα.

Μεσα στις τοσες τις χαρες
θαρρω σε ακουσα να λες
"καντην, μπορεις ακομα."

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Φοβερο!!!

καλησπερά

[Παντελής]

καληνύχτα ωραίος Σπήλιο!!!!

[Στιχοπλάστης]

[Στιχοπλάστης]

[Ειρήνη]

Σπήλιο μας μη θαρρείς ότι σε ξέχασα...

Αυτό ούτε στον άλλο κόσμο χα χα

Προηγούμενα μάλλον πάτησα το εκτέλεση αντί το προσθήκη....χα χα

[Ειρήνη]

Τα ρέστα μου και για το ποίημα αλλά και για τα σχόλια!!!!!

Και τώρα την κάνω....μπορώ...χα

[Palioxaraktiras]

Έπρεπε να το είχες ποστάρει καμιά 30αριά χρόνια πριν χαχαχαχαχαχαχα

Ξεράθηκα στα γέλια (και με τα σχόλια) 

[Δημήτρης Φάββας]

Το σκέφτηκα πολλές φορές

και γλίτωσα κακοτοπιές

αλλά χωρίς περιστροφές

ίδιες δεν είναι οι στιγμές

και ένα μόνο λάθος

σε φέρνει μέχρι το γκρεμό

και δεν υπάρχει γυρισμός

και προχωρείς ολοταχώς

και με τον τρόπο τον γνωστό

πληρώνεις για το πάθος