Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ό τι άγγιξες και είδες

Σφράγισα με βουλοκέρι
σαν κειμήλια γονικά
για να μην τ' αγγίξει χέρι
όλα τ' αναμνηστικά.

Στης ψυχής μου τα συρτάρια
σφάλισα με κλειδωνιά,
όλα τα δικά σου αχνάρια
μην τα σβήσει η λησμονιά.

Έδεσα με αλυσίδες
στης καρδιάς τη φυλακή
ό τι άγγιξες και είδες
να τα βρίσκω πάντα κει.

Ό τι έμεινε από σένα
το φορώ για φυλαχτό,
μες του κόσμου την αρένα
ίσως να προφυλαχτώ.

Προβολές: 63

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 1 μέλος

Σχόλιο από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 21 Σεπτέμβριος 2010 στις 19:10: Έδεσα με αλυσίδες
στης καρδιάς τη φυλακή
ό τι άγγιξες και είδες
να τα βρίσκω πάντα κει.

Κάτι τέτοιες ομορφιές γράφεις Ειρήνη
Και ζηλεύουμε εμείς του ελεύθερου
και να κάνουμε προσπάθειες στη ρίμα

Μπράβο και καλό βράδυ

Σχόλιο από τον/την ELPIDA στις 21 Σεπτέμβριος 2010 στις 19:40

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 21 Σεπτέμβριος 2010 στις 21:09: καλό ξημέρωμα Ειρήνη!!!!!!

Σχόλιο από τον/την αισχυλος στις 21 Σεπτέμβριος 2010 στις 22:55: απλα εκπληκτικο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την αισχυλος στις 21 Σεπτέμβριος 2010 στις 22:57: οπως και εσυ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 22 Σεπτέμβριος 2010 στις 14:32

Σχόλιο από τον/την Αννέτα στις 22 Σεπτέμβριος 2010 στις 16:16: Σφράγισα με βουλοκέρι
σαν κειμήλια γονικά
για να μην τ' αγγίξει χέρι
όλα τ' αναμνηστικά.

(Στιχοπλάστη στη φωτογραφία είσαι εσύ?)