Η σκούνα έσκιζε τη σαν λάδι θάλασσα του μεσοκαλόκαιρου γοργά


Το φεγγάρι αγκυροβολημένο στο ξάστερο πέλαγος τ’ ουρανού


Τα δελφίνια αναπηδούσαν πάνω απ’ το νερό μ’ άλματα ασημένια


Κι ένας γέρος ναυτικός στα βράχια με τα κάτασπρα του γένια.



Το τσιμπούκι του κάπνιζε καθώς ρυθμικά αναβόσβηνε ο φάρος


Οι αναμνήσεις του σαν γλάροι ξετρύπωναν απ’ τις φωλιές τους


Και τα ψημένα απ’ την αρμύρα μάτια του νοσταλγικά αγνάντευαν


Τα καράβια που σαν θαρρετοί ταξιδευτές στον ορίζοντα χάνονταν.

Προβολές: 36

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 20 Μάιος 2010 στις 19:23
Πολυ ωραιο!!!
καλησπερα
Σχόλιο από τον/την M alive s στις 21 Μάιος 2010 στις 15:21
Αλμύρας και συναισθήματος σμίξιμο.

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services