Γυμνή στη φωτιά

[Giota Pi.]

Kι αφού χρόνια με στίχους και χίμαιρες τρέφομαι,
θα βαδίζω γυμνή, μια ζωή στη φωτιά,
θα διαβαίνω ποτάμια, μα δίχως να βρέχομαι,
θ' ακουρμαίνομαι τ' άστρου την ανασεμιά.

Θα μεριάζω το γιόμα τα φύλλα απ' τα λιόδεντρα,
στις κρυφές της θαλάσσης θα μπαίνω σπηλιές,
θα τρυπώνω στον κόρφο της Γης, σαν την όχεντρα
που γυρεύει κονάκι στις ξερολιθιές.

Θα 'ναι όλα δικά μου και κτήμα μου τίποτα.
Θα 'ναι ο χτύπος της Πλάσης, δικός μου ρυθμός!
Τη σιωπή μου σπουδάζοντας, όλα τ' ανείδωτα
θα διαβαίνουν τις νύχτες στα μάτια μου ομπρός.

Θα διαβώ μιαν αυγή,μοναχή τον Αχέροντα,
θα χωθώ σε κιβούρι μα δεν θα χαθώ,
θα 'μαι εδώ, στο παρόν, στα παλιά και στα μέλλοντα,
γιατί στίχος πια θα 'μαι και χίμαιρα εγώ!

[COSMIEL]

Έλα.!!!!  Με συγκίνησες.!!!!

Πολύ πλούσιο - πολύ όμορφο.!!!!

[Στιχοπλάστης]

'

"Θα μεριάζω το γιόμα τα φύλλα απ' τα λιόδεντρα, 
στις κρυφές της θαλάσσης θα μπαίνω σπηλιές, 
θα τρυπώνω στον κόρφο της Γης, σαν την όχεντρα
που γυρεύει κονάκι στις ξερολιθιές.      "

[Στιχοπλάστης]

'

Καλά.., ..είναι ποι'ματάρα ! Πώς να το κάνουμε !

Μπράβο σου Giota Pi  !!!

[Στιχοπλάστης]

'

...και προσοχή μη τριγυρνά κανάς Κώστας στις σελίδες !