Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Για τους φίλους μου

Κι αν τους δυο μας δεν ενώνει

ο δεσμός του αίματος

"τρως στο δίκιο μου αφιόνι".

θεατός κι αθέατος....

Δίνεις χρώμα στ' άχρωμά μου,

στ' άγευστα το άρωμα,

γίνεσαι το όχημά μου,

στο κακό τ' ανάχωμα.

Στα ωραία και στα σκούρα

σταθερά κι ακλόνητα,

στη χαρά και στη χασούρα,

τάφος στα απόρρητα.

Στο κατόπι μου και δίπλα

μες το σφυροκόπημα,

να βουλώνεις κάθε τρύπα

έχεις χέρια πρόθυμα.

Προβολές: 168

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 24 Φεβρουάριος 2011 στις 23:32: Οι τρεις "σωματοφύλακες" τέσσερις πέντε....

Ένας για όλους κι όλοι για έναν....

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 25 Φεβρουάριος 2011 στις 0:06: δεν έχω λόγια

μόνο θαυμαστικά

κι υποκλίσεις....

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 25 Φεβρουάριος 2011 στις 0:07: και περηφάνια εννοείται...!!!

Σχόλιο από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 25 Φεβρουάριος 2011 στις 9:01: Ωραιότατο .......!!!!!!!!!!

Καλημέρα !!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 25 Φεβρουάριος 2011 στις 10:57: Η γνωστη καταπληκτικη γραφη της Ειρηνης!!!

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 25 Φεβρουάριος 2011 στις 20:03: '

Ειρήνη να υποθέσω πως

τρίτος από αριστερά

είμαι και έτσι συνεπώς

κίτρινο έχω στα φτερά !

χα χα χα χα

.

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 25 Φεβρουάριος 2011 στις 20:19: '

Έγραψες ποί'μα για αδελφούς,

φίλους δοκιμασμένους ...

Λόγια που ακούς από σοφούς

και από αητοπλασμένους ...

Σ' έσπρωξα παρά θέληση

να απαντάς στον ύμνο

στίχος από εξέλιξη

με ξανακάνει σκύμνο ...

..Σκύμνος να ξαναθυμηθώ

τα χρόνια της μαγκιάς

πού 'ταν ο φίλος αγαθό ...

Κι οσμές παλληκαριάς ...

..........