Χρεωκοπήσαμε και πάρτε το χαμπάρι
Θα κυνηγάμε το ευρώ με το φανάρι
Αν δεν ανήκετε στους ήδη βολεμένους,
Ελάτε στη Σχολή για … χρεωκοπημένους!
΄Όχι όπως μάθατε και όπως σας μαθαίνουν,
φίλοι μου όπως τα βρήκατε και κει που σας πηγαίνουν!
Γυρίστε πίσω το ρολόϊ και το χρόνο,
Πάρτε τα όρη, τα βουνά, που έχουν κι οξυγόνο.
Στήστε τσαντίρι σε όποια βρείτε παραλία
Κι έτσι αποφεύγεις το βραχνά που λέγεται Εφορία.
Και το νερό και τη ΔΕΗ , τι να τα χρειαστούμε;
Πρώτη ανάγκη είναι αυτά; Καλέ , μην τρελαθούμε!
Τι να το κάνεις το νερό, ψάξε πηγές στη φύση
Και το φαί είναι βλαβερό, το λένε κι οι Ειδήσεις.
Του ενοικίου ο βραχνάς θα πάψει να σε πνίγει
Αν στα παγκάκια την περνάς…ο δρόμος σου ανοίγει!…
Σου μένει όλος ο μισθός, μην τρως και μην καπνίζεις.
Δεν έχεις έξοδα λοιπόν, τι θέλεις και γαυγίζεις;
Και ρούχα δεν χρειάζεσαι, φόρεσε μια χλαμύδα
Και δυο σανδάλια αρχαϊκά , ως γνήσια Ελληνίδα.
Ανέπνεε ελεύθερα, πάρε βαθιές ανάσες
Να μαστουρώνεις φυσικά και να ξεχνάς τις μάσες…
Ο αέρας δε χρεώνεται και δεν φορολογείται,
Βγείτε στη φύση για πικ-νίκ και θα ανανεωθείτε.
Κλείστε την τηλεόραση, αυτή την ξεμυαλίστρα
Που μας ζαλίζει τα…’’αυτά’’, κι αν έχεις νύχια ξύστα!!
Μέρα και νύχτα προσφορές, και οι τιμές;…ξεφτίλα
Πλύση μας κάνουν στο μυαλό και τη ζωή ξινίλα.
Το μάτι είναι αχόρταγο και όλα τα ζηλεύει
Και χρήσιμα και άχρηστα, τρόπο να βρει γυρεύει
Να αγοράζει κάθε τι που βλέπει στην οθόνη
Κι ας είναι η τσέπη αδειανή, το μάτι μας θολώνει.
Και να καπάκι στο γυαλί, οι Τράπεζες με τρέλα
Δίνουν …απλόχερα λεφτά, με φιόγκους και κορδέλα.
Και μεις μαζόχες τρέχουμε να πάρουμε το χρήμα
Λες και μας το χαρίζουνε , για να περνάμε φίνα!
Κι έτσι με τούτα και μ’ αυτά, με τα’ άλλα και με κείνα,
Μας μείνανε τα σώβρακα αχρέωτα…κι αυτά; …από την Κίνα!
Αχ τα μεταξωτά βρακιά, τα αναπολούμε όλοι
Για χρόνια μας τα’ αρπάζουνε, …οι επιδέξιοι κώλοι!
Κι από αλλαγή, σε αλλαγή, που ονειρευόμαστε όλοι,
Και που μας τάζουν και πολλά πριν απ’ την ψήφο όλοι,
Και πριν και νυν και ες αεί, τα ίδια Παντελή μου
Τα ίδια Παντελάκι μου, στενεύει το λουρί μου.
Κι έτσι αισίως φτάσαμε, στο κάτω σκαλοπάτι,
Και πια δεν κινδυνεύουμε, …απ’ το κακό το μάτι!!
Μα στο λουρί δεν έμεινε, χώρος για άλλη τρύπα…
Κι αυτοί δεν κοκκινίζουνε, δεν έχουν διόλου τσίπα!!
(Στο κάτω – κάτω της γραφής /Τραγούδι)
Για της Ευρώπης την τιμή
Και για το αύριο που θα’ ρθει
Μας λένε σφίξτε τα λουριά
Μα αυτοί κρατούν το μπεζαχτά…
Σαρώσανε όλο τον παρά
Κι εσύ κοσμάκη φουκαρά
Τι κι αν φωνάζεις και τα λες,
Σούμεινε μόνο ο χαβαλές!
======================================= ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π. (2004)
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά