Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

ΕΙΚΟΣΙ ΜΗΝΕΣ

Ξυπνάει επιτέλους η Άνοιξη
από είκοσι μήνες βαρύ Χειμώνα.
Δεν μου δωσες ποτέ σου Κάλυψη
κι ας σε είχα Μέσα μου Κορόνα.

Μετανιώνω κι εσένα Συγχωρώ,
που σημαίνει σ᾽ αφήνω Χώρο!
Κοιτάω Μπροστά και Προχωρώ
στον καινούργιο μου τον Ρόλο.

Πηγαίνω με πληγωμένη την Λαλιά
Δάσκαλοι τ᾽ αμέτρητα μου Λάθη
με Φόρτισαν με Δίδαξαν πολλά
Φρενάρανε τα μύρια μου τα Πάθη.

Ήταν οι Καιροί μου Δύσκολοι,
οι Φόβοι, μου ᾽κανανε Παρέα.
Φτιάξαν την ψυχή μου Άβολη
και καρδιά Εύθραυστη, Μοιραία.

© Copyright 2009 Λάζαρος Στέρτσος

Προβολές: 16

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 12 Ιούλιος 2009 στις 20:23: Πολυ πολυ ωραιο!!!
καλησπερα Λαζαρε

Σχόλιο από τον/την ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ στις 12 Ιούλιος 2009 στις 21:01: Ξυπνάει επιτέλους η Άνοιξη
από είκοσι μήνες βαρύ Χειμώνα.
Δεν μου δωσες ποτέ σου Κάλυψη
κι ας σε είχα Μέσα μου Κορόνα.

ετσι είναι Λάζαρε
πολυ καλό φίλε μου!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Έλλη στις 12 Ιούλιος 2009 στις 21:12: Είδες τι μπορεί να καταφέρει 20 μηνών βαρύς χειμώνας;
"Δάσκαλοι τ' αμέτρητα μου Λάθη"
ναί τα ευλογημένα, αν θέλεις να δεις έτσι
φιλιά

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 13 Ιούλιος 2009 στις 1:15: Ξυπνάει επιτέλους η Άνοιξη
από είκοσι μήνες βαρύ Χειμώνα.

Το ξύπνημα της Άνοιξης!!!!

Με Φόρτισαν με Δίδαξαν πολλά
Φρενάρανε τα μύρια μου τα Πάθη

Απλά, Αληθινά, Αισιόδοξα, Υπέροχα!!!!!!!!!!!!!!!