Η ΠΡΟΣΜΟΝΗ ΣΤΟ ΓΙΟΜΑ (15Η ΣΥΛΛΟΓΗ)

[ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Άρωμα έχει της φωτιάς ,
ετούτο ‘δω το γιόμα ,
οι μέρες τέλειωσαν για μας ,
μα σ’ αγαπώ ακόμα.
Ρεφρέν .
Μου ‘παν πως έφυγες μακριά ,
πως πια θα με ξεχάσεις ,
μ’ άναψε φώτα η καρδιά ,
φάρος να ‘ρθεις να φτάσεις ,
σε καρτερώ στις αμμουδιές ,
με ανοιχτά τα χέρια ,
οι μέρες είναι μαχαιριές
κι οι νύχτες μου μαχαίρια .

Χρώματα έχει σκοτεινά ,
ο ουρανός στη δύση ,
έλα να σμίξουμε ξανά ,
η αγάπη μας ν’ ανθίσει .
Ρεφρέν .
Μου ‘παν πως έφυγες μακριά ,
πως πια θα με ξεχάσεις ,
μ’ άναψε φώτα η καρδιά ,
φάρος να ‘ρθεις να φτάσεις ,
σε καρτερώ στις αμμουδιές ,
με ανοιχτά τα χέρια ,
έλα να φέξουν οι στεριές ,
να ξαναβγούν τ’ αστέρια.

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

Πολύ ωραίο τραγούδι , Γιάννη !!!!

Καλό σου βράδυ.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Γραφεις πανεμορφα τραγουδια!!!
καλο βραδυ

[Ειρήνη]

Ερωτικός τραγουδοποιός!!!

Πολύ ωραίο Γιάννη!!!

[αισχυλος]

τραγουδαρα......

[γκατλούλα]

Αρχιστράτηγε, η καλούλα, χώμα