Της ψυχής μας το στέκι
Ακούμπησε τα πρεσβυωπικά γυαλιά του απάνω στο ανοιχτό βιβλίο
Αυτές οι δυο σελίδες τού μυθιστορήματος τον είχαν συγκλονίσει
Διηγούνταν τα φτωχικά χρόνια που ’χε ζήσει όταν πήγαινε σχολείο
Και τα μάτια του τα γαλανά σαν δύοντες ήλιοι είχαν κοκκινίσει.
Ύστερα κοίταξε απ’ της καμπίνας του το φινιστρίνι τη θάλασσα
Που χρόνια σαράντα στους λευκούς κόρφους της τον είχε τυραννήσει
Τότε είδε τη μειλίχια οπτασία τής γυναίκας του που ’χε αποδημήσει
Να τον καλεί να πάει κοντά της και τα μαβιά της χείλη να φιλήσει.
Σχόλιο
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2024 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά