Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Δίχως ξάρτια

----------------

Με τα μάτια βουρκωμένα
σε απόσταση ασφαλείας
σε θωρώ χωρίς αντένα
και σβηστά φώτα πορείας.

Όταν άγκυρα σηκώνεις
με σπασμένη την πυξίδα
ξέρω ότι δεν γλυτώνεις
παρά μόνο με σανίδα.

Καπετάνιε μου τα ξάρτια
είναι πια για τα σκουπίδια,
απ' τα μάτια σου τ' αλάτια
είναι κι όχι από ταξίδια.

Κάποτε σ' ένα μεθύσι

έπνιξες μες το μπουρίνι

ναύτες που 'χαν αγρυπνήσει,

μία πλώρη, μία πρύμνη.

---
Το καράβι μην μπατάρει

δώσαμε ψυχή και αίμα,
τώρα χάθηκαν οι γλάροι
κι είναι όλα μαύρα κι έρμα.

Προβολές: 147

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 1 μέλος

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 17 Δεκέμβριος 2010 στις 0:30: Καπετάνιε μου τα ξάρτια
είναι πια για τα σκουπίδια,
απ' τα μάτια σου τ' αλάτια
είναι κι όχι από ταξίδια.

αυτό εδώ αξίζει όλα τα λεφτά!!!

μόνο εσύ μπορεις και τα γράφεις αυτά

τόσο πετυχημένα !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την για πάντα μαζί στις 17 Δεκέμβριος 2010 στις 0:32: Ναι !

"Καβαδιακό" και μάλιστα σε 8σύλλαβο, που θέλει βέβαια

τη δική του παραπανίσια μαστοριά, για να 'χει νοηματική αυτοτέλεια

ο κάθε στίχος ώστε να μπορεί να γίνει τραγούδι...!

Στο 15σύλλαβο έχεις την πολυτέλεια

και την άνεση ν' ..απλωθείς.Ο 8σύλλαβος σε θέλει μάστορα...

Σχόλιο από τον/την ELPIDA στις 17 Δεκέμβριος 2010 στις 2:18: Μπραβο...

Σχόλιο από τον/την αισχυλος στις 17 Δεκέμβριος 2010 στις 3:45: Μαγεια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την αισχυλος στις 17 Δεκέμβριος 2010 στις 3:47: θα γινοταν σιγουρα εκπληκτικο τραγουδι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 17 Δεκέμβριος 2010 στις 12:34: Τέλειο!!!

Καπετάνισσα κι ωραία

θα `ρθουν πάντως καλοκαίρια

δίχως κύματα τ` αγέρα

τα ναυτάκια στη στεριά

να δοξάσουν τα πνευστά...

Καλό σου μεσημέρι!

Σχόλιο από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 17 Δεκέμβριος 2010 στις 18:59: Πολύ δυνατό, μιλάει κατ' ευθείαν στην καρδιά

Καλό βράδυ Ειρήνη

Υπέροχο!!!!

Σχόλιο από τον/την ΚΛΕΑΡΧΟΣ στις 18 Δεκέμβριος 2010 στις 12:08: Εγώ που μεγάλωσα με εικόνες μόνο ψηλών και ενίοτε χιονισμένων βουνών,θαυμάζω και γοητεύομαι από εικόνες όπως....''''Το καράβι μην μπατάρει

                 δώσαμε ψυχή και αίμα ''''

                 ''Όταν άγκυρα σηκώνεις
                     με σπασμένη την πυξίδα
                    ξέρω ότι δεν γλυτώνεις
                      παρά μόνο με σανίδα'''

'

Σχόλιο από τον/την Nefeli riga στις 31 Ιούλιος 2011 στις 22:04: Τι γράφω τώρα..? Καθυστερημένη μεν, και μετα απο τόσους προλαλήσαντες δε....

Εμεινε κάτι και για μένα....? ολα τα καλά γράφτηκαν, γιατί πράγματι ειναι ενα ΘΑΥΜΑΣΙΟ ΠΟΙΗΜΑ!!!!!!!!!