Χάθηκε η αγάπη...

[Στιχοπλάστης]

Πέφτουν αργά του πλάτανου τα φύλλα
στο εικονοστάσι τρεμοπαίζει η καντήλα,
ακόμα ένας κύκλος της ζωής μας κλείνει
σιγά σιγά η αγάπη μου για σένα σβήνει...

Πέσαν τα φύλλα, έμεινε ο πλάτανος γυμνός
αχνά ακούγεται από μακρυά ανήσυχος αμνός,
μοιάζει να χάθηκε και ψάχνει το κοπάδι
και συ καρδιά μου έχεις χαθεί, μες το σκοτάδι...

Όπως του πλάτανου τα φύλλα σκορπισμένα
έτσι και τα αισθήματά μου ειναι χαμένα,
δεν έχω την αγάπη πια στα μάτια
για πολλοστή φορά καρδιά μου εισαι κομμάτια...

Βαρύς χειμώνας το γυμνό πλάτανο περιμένει
χιόνι, βροχή κι αυτό το παγωμένο αγιάζι, επιμένει..,
να τα γκρεμίσουν όλα προσπαθούν τα κλώνια
ποτέ να μη ξαναφωλιάσουνε τ' αηδόνια...

Έπεσε ο πλάτανος από 'να αστροπελέκι
μιά τσίχλα πέθανε μπροστά στο άπονο τουφέκι
στο δόκανο φονεύτηκε περήφανη ελαφίνα...
Χάθηκε η αγάπη στο γκρεμό που λέγεται ρουτίνα...

Μες το καμένο φώλιασε ο πόνος το κουτσούρι
κομμάτια έγινε κι αυτός απ' το τραχύ τσεκούρι
και τα κομμάτια στη φωτιά χαθήκαν
στη φύση πίσω τα συστατικά δοθήκαν...

Φαίνεται αδύνατο ξανά ο πλάτανος να ζήσει
κι όμως ! την άνοιξη κάπου εκεί θ' ανθίσει..,
ίσως για πάντα κι η αγάπη μας να μην έχει χαθεί
ίσως από τις στάχτες της την άνοιξη ν' αναστηθεί...

[αισχυλος]

παει ο πλατανος....

[Ειρήνη]

Αν σβήνεται του έρωτα
η αρχική του λάμψη
η σπίθα που απέμεινε
φωτιά θα ξανα-νάψει

[Ειρήνη]

Έχει τόση αλήθεια αυτό το ΠΟΙΗΜΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΥΠΕΡ-ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!

[ermioni]

[ELPIDA]

[ELPIDA]

[ELPIDA]

/body>

[M alive s]

Με φθίνουσες αποχρώσεις,
ζωντάνια και αύρα,
του πάθους το δέντρο,
εξακολουθεί να αναζωογονεί
με την θαλπωρή και τον ίσκιο του.

[Nefeli riga]

Π Α Ν Ε Μ Ρ ΦΟ και Αληθινό...
!!!!!
Καλημέρα σου.
Φιλιά.

[ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Έπεσε ο πλάτανος από 'να αστροπελέκι
μιά τσίχλα πέθανε μπροστά στο άπονο τουφέκι
στο δόκανο φονεύτηκε περήφανη ελαφίνα...
Χάθηκε η αγάπη στο γκρεμό που λέγεται ρουτίνα...
Καλά δεν παίζεσαι!!!!!! Υπέροχο!!!!!