Α Π Ο Λ Ο Γ Ο Υ Μ Α Ι !

[Stigmi]

  

Απολογούμαι εγώ, η φτηνή….σε ένα μοιρολόι..

Εξόριστη αφήνομαι, σε έναν στεναγμό.

Σέρνω το μνημονεύομαι, σαν να ναι κομπολόι.

Κι ο ουρανός, ο σκοτεινός, έλεγε..”Eίμαι εδώ!”

 

Σφίχτηκαν οι αιώνες μου, μες την αιώνια θλίψη.

Βογκωμαχούν γονατιστοί, σε έναν ασπασμό.

Οι θρύλοι μου, μαράθηκαν, λασποκοπούν οι κήποι.

Το στόμα μου ξεράθηκε, απ τον σαθρό λαιμό.

 

Αντίβαρο στο μνήμα μου, ένα Απολογούμαι.

Βαρύ είναι το τίμημα, να σέρνω την ματιά.

Κυλάω και γράφω την ψυχή. Έτσι παρηγορούμαι…

Στο ΑΧΧχχχ….ετούτης της γραφής, σκίστηκε η καρδιά!

 

Τέσσερα έτη που έσπασα, να σε Παρακαλάω…

Τέσσερις ξέστρατοι άνεμοι, μου κοψαν τη λαλιά.

Χαρακωμένη στο Άνδρο μου, σου λέω..«ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ!»

Kι εσύ βουβός, να δίνεσαι, στον Χάρο… τον ΦΟΝΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ.……

 

 

 

 

Το παρόν, δεν αποτελεί σημείο για.. Ανθρώπινη Αναφορά! 

https://www.youtube.com/watch?v=mNPucHgM4Y4

[Stigmi]

Σας ευχαριστώ φίλοι μου.....