Της ψυχής μας το στέκι
Δυο γραμμές με χίλιες λέξεις
κάποιο νόημα δεν βγάζουν,
ίσως επίτηδες για να μην καταλάβεις
όλα αυτά που με τρομάζουν.
Δυο ρολόγια σ΄έναν τοίχο
χρόνος μπρος και χρόνος πίσω,
ίσως επίτηδες για να μην καταλάβω
τούτον τον ήχο της απόλυτης σιωπής.
Δύο σύμπαντα παράλληλα
ό,τι κι αν είχες να μου πεις
δεν το ακούω, δεν σε βλέπω,
μόνο στέκομαι και αφουγκράζομαι
τη σκόνη των αστεριών
να χτυπά στο τζάμι του παραθύρου
όπου κάποτε καθρεφτιζόμασταν.
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2024 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά