Της ψυχής μας το στέκι
Κι ω θλήψη αιώνιε υπνοβάτη μου,
τις νύχτες που σωπαίνει ο κόσμος,
εσύ σαλπάρεις ελεύθερη...
Κι ένας νέος εμφύλιος ξεκινά.
Τα χέρια τρεμάμενα.
Η ανάσα βαριά...Αργοσβήνει,
σαν και μέσα της ξεψυχούν
χιλιάδες κορμιά.
Μη φοβηθείς.
Ίσως τώρα γνωρίζεις πως έτσι συστήνεται ο κόσμος.
Εδώ που κάθε βλέμμα έχει φωνή,
κάθε φωνή μια σάρκα,
και η λύπη που χαίρεται βουβά,
χαϊδεύει δυο φεγγάρια.
Τώρα θα δείς,
μα θα αισθανθείς τα ίδια δικά σου μάτια.
Βελούδινα θα΄ναι ή γυμνά
γηραλέα μαύρα μάτια.
νυχτολούλουδο!!!
Καλό!
Όμορφη αχαρτογράφητη περιήγηση.
Σχόλιο
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 1 Σχόλιο 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο 29 Ιουν. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο 19 Ιουν. 1 Απάντηση 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 7 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Nefeli riga. Τελευταία απάντηση από τον/την Nefeli riga Ιουν 11, 2021. 10 Απαντήσεις 3 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Nefeli riga. Τελευταία απάντηση από τον/την Nefeli riga Απρ 15, 2020. 48 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2023 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).
Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά