Ἔχουμε νὰ φᾶλε ξύλο!... Αὐτὸ δὲν εἶναι τίποτα, ἐντελῶς τίποτα.

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

Re: τὰ ἀναρχοσκουπίδια συνεχίζουν νὰ δέρνουν ἄγρια! ~  * Ἡ εἴδησις: Ομάδα 60 ατόμων έδειραν φοιτητή στη Θεσσαλονίκη επειδή η μπλούζα του έγραφε «Μολών Λαβέ», όπως υποστήριξε ο ίδιος.

Καλὰ νὰ πάθει, ἀφοῦ εἶναι Ἕλληνας πέραν τοῦ ποδοσφαίρου.

------

Τὸ εἶδα καὶ στὶς Εἰδήσεις καὶ θἄλεγα "δὲν μοῦ ἔκανε καμία ἐντύπωση=ἔκπληξη=κατάπληξη", τὰ περιμένω αὐτά, στὴν Ἀλλοδαπ'-Ἑλλάδα, ἐκ τῶν ἔσω κι' ἐκ τῶν ἔξω. Μάλιστα, ἄν καὶ ἔχω κάτι καπελάκια γιὰ τὸν ἥλιο, ποὺ δὲν γράφουν ἐπάνω τίποτα (ἄς ποῦμε διαφήμιση ἀμερικανικοῦ προϊόντος) ὁπότε ἆλλο ἕνα (ποὺ ἐνδεχομένως νὰ γράφει ΕΛΛΑΣ) δίστασα πολὺ νὰ τὸ πάρω ἀφοῦ ἔτσι κι' ἀλλοιῶς ἐξακολουθῶ, ἄν καὶ γέρος, νὰ θεωροῦμαι ποικιλοτρόπως στόχος κακίας καὶ φθό- νου καί, ἄν μοῦ τύχει κάτι παρόμοιο μὲ τοῦ νεαροῦ

(= νὰ μὲ σακατέψουν, οἱ πολλοί, στὸ ξύλο), ποιός ξέρει ἄν θὰ βρεθεῖ ἔστω κι' ἕνας δικός μου (οἱ πλεῖστοι ἔχουν πεθάνει) νὰ γνοιαστεῖ γιὰ μένα.

Τέτοια γεγονότα ἐξυπηρετοῦν αἰσίως τὴν Ἀλλαγή.

Τὸ ποὺ δὲν "πιάνονται"ποτὲ οἱ ἔνοχοι ἐξηγεῖ τὰ πᾶντα. Μόνον ἠλίθιοι καὶ "πληρωμένοι" δὲν τὸ καταλαβαίνουν αὐ-

τὸ τὸ πῶς.
Δὲν βγαἰνει ποτὲ τίποτα μὲ τὸ νὰ γράφουμε ἐδῶ πὼς λυπόμαστε καὶ ἀγαναχτοῦμε, ρίχνοντας τὰ βάρη ὁ ἕνας στὸν ἆλλον, ἐνῶ ταυτοχρόνως ὑπομένουμε ἕνα πλῆθος καθημερινὲς ταπεινώσεις, π.χ. τὸν ἐξευτελισμὸ νὰ περιμένενου-

με 5 καὶ 6 ὧρες νὰ βγάλουμε ἠλεκτρονικὴ κάρτα γιὰ τὶς Συγκοινωνίες! Καὶ νἄρχονται οἱ ἆλλοι (καὶ στὸ πολύτρελλο Φόρουμ.γκρού) νὰ σὲ ρωτᾶνε: Re: Τί αὐτοκίνητο ἔχετε; Τοὺς σπᾶς τότε, μὲ τὴν ἴδια λογική, τὰ μοῦτρα ἤ ὄχι; Ἀλλὰ εἴπαμε, τὸ πούστικο (συγγνώμη πούστηδες, ξέρετε πῶς χρησιμοποιῶ τὴν λέξη στὴν παρούσα περίσταση) τὸ ψευδώ-

νυμο! Γεμάτοι θράσος, ἀναίδεια, κακοήθεια καὶ χορτασίλα (δὲν ξέρουν ἤ ξέχασαν, οἱ χωριάταροι, τί θὰ πεῖ πείνα καὶ στέρηση καὶ δυστυχία) συνεχίζουν τὴν μισαλλοδοξία καὶ τὴν μόστρα.
Γεννημένοι ἐξ ὁλοκλήρου ἀγγλομαθεῖς, δὲν εἶναι σὲ θέση (οὔτε τοὺς νοιάζει) νὰ γράψουν μιὰ ἁπλὴ πρόταση στὰ ἑλ-ληνικά. Σὲ λίγα χρόνια θὰ τὰ καταργήσουν τελείως. Ναί, σὰν τὰ μοῦτρα τους τἄχουν κάνει ἄλλωτε, γράφοντας καὶ παρλαπιπῶντας.
Θέλουν τοὺς ἀλλοδαποὺς ἐδῶ γιὰ νὰ μὴ γίνουν οἱ ἴδιοι οἰκοδόμοι, ὑδραυλικοί, ἠλεκτρολόγοι...Καὶ γιὰ νὰ μποροῦν νὰ τοὺς κλέβουν ἄνετα σὲ μισθὸ καὶ ἔνσημα. Παρασταίνοντας τοὺς πονόψυχους, τοὺς προτιμοῦν στὶς δουλειὲς (καὶ στὰ γαμήσια) (ἡ Ὁμόνοια εἶναι ἕνα χυδαῖο πορνεῖο ἀλλοδαπ'-Ἑλλήνων).
Ἄκου, εἶναι κακὸ ν' ἀγαπᾶς τὴν πατρίδα σου!
Καὶ ποιάν πατρίδα. Τὴν Ἑλλάδα, ποὺ κανεὶς μας πλέον δὲν τὴν ἀξίζει.
Μιλᾶτε γιὰ...Παιδεία. Πόσο σαχλὴ τὴν ἔκαναν τὴν λέξη οἱ ἴδιοι οἱ κάτοικοι αὐτοῦ τοῦ τόπου!
Οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες, ἐκτὸς ἀπὸ βαρβάρους ποὺ θὰ μᾶς κήρυχναν, θὰ μᾶς ἔχεζαν καὶ πατόκορφα σήμερα.
Δὲν μιλᾶμε ἑλληνικά. Στὴν Ἐπίδαυρο ἀνεβάζουν παραστάσεις ἀρχαίου δράματος νὰ ξερνᾶς εὐκοιλιότητα!
Δώσαμε τὰ φῶτα, λέει, τοῦ πολιτισμοῦ - καὶ μᾶς ἀρκεῖ νὰ σκαλίζουμε διαρκῶς τὸ κινητό μας, νὰ φιγουράρουμε στὶς καφετέριες καὶ σὲ μποῦρδες ἐκπομπὲς στὴν τηλεόραση, γιὰ νὰ τ' ἀποδείξουμε.
Καλὰ λέω: πρὶν πεθάνω, θὰ σᾶς μουντζώσω καὶ θ' ἀγαλλιάσει ἡ ψυχή μου: γιὰ ἕνα κλᾶσμα δευτερολέπτου θὰ βρεθῶ στὸν Παράδεισο καὶ μετά, χάρισμα ὁλόκληρος στὰ σκουλήκια.
Μερσὶ μπωκού, μὲ-ζ'-ἀμί.