ΣΚΟΤΩΣΑ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ

[Παντελής]

ΣΚΟΤΩΣΑ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ

Σκότωσα το παιδάκι μου,
Που είχε βαριά αρρώστια,
Το πήγα σ’ όλους τους γιατρούς,
Δεν λογάριασα τα γρόσα.

Δεν μπόραγα να το κοιτώ,
Στο άσκημο το χάλι,
Κι έτσι έκανα το κακό,
Μ’ ήρθε τρέλα στο κεφάλι.

Άνθρωποι καταδικάστε με,
Και κάνετε με λιώμα,
Σ’ ένα μπουντρούμι βάλτε με,
Μην ξαναδώ ήλιου χρώμα.

Τα μαύρα φίδια να με τρων,
Δεν τις βαστώ τις τύψεις,
Και συ Χριστέ μου καμιά,
Καλοσύνη μην μου δείξεις.

Κι όταν η ψυχή μου βγει,
Απ’ το ποταπό μου σώμα,
Βάλτε φωτιά και κάψτε με,
Μην βρωμίζω το χώμα.

+ παλιό στιχάκι.
Αναφέρετε δυστυχώς σε αληθινά γεγονότα.

[Παντελής]

καμιά φορά ο πόνος είναι τρομερά αβάσταχτος, που δεν σταματά στιγμή,

το γνωρίζω από την δική μου ψυχική αρρώστια,

μα δεν μπορεί να γίνει ελαφρυντικό ένας πατέρας να σκοτώσει το παιδί του.

αν νομίζετε το στιχάκι μου ανάρμοστο δεν είχα καμιά τέτοια πρόθεση,

αλλά το έγραψα τότε εκφράζοντας και το δράμα μου.

[Παντελής]

καλό κουράγιο σε όλους-ες μας!!!

[Stauroula Chronopoulou]

*!*!*!*

'' Τί θύμησες ανέσυρέςμμ απέ του xρόνου το κιτάπι ; ! !

Αxx ! ! ΣτιxοΣυνοδοιπόρος απέ μικράκι

παιδούλα με την μπλε μμ ποδίτσα & την

κατάλευκην κορντέλλα ασορτί με τ' ολόλευκον

xειροποίητον γιακαδάκι κατείxα σιμάμου

μια ψυxούλα με ιδιαιτερότητες ! ! !

Την 'ΟΥΡΑΛΕΝΙΑ' που παρολο τα κινητικά τς

θεματακια ΚΑΤΕΙΧΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑΚΙ

ΣΤΑ ΖΕΣΤΑ Τς ΜΟΥΤΡΑΚΙΑ ; )) ''

[Παντελής]

θέλω να βλέπω όλα τα παιδάκια να χαμογελούνε, πίστεψε το.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Παντελη εξαιρετικος για αλλη μια φορα!Παντα γραφεις αληθινα!!!