Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Διαφορές.

Είναι ο έρωτας σου τοσο βρώμικος,

γεμάτος σημάδια απο προηγούμενες

που έχουν περάσει απο την αγκαλία σου.

Τα λόγια σου τόσο ηχηρά,

θαρρώ πως τα έχεις ξαναπεί.

Πώς να νιώσω έτσι?

Ξέρωντας ότι είμαι άλλη μια,

ανάμεσα στις πολλές.

Δεν είναι το πεπρωμένο μου αυτό.

Μάθε με.

Ζητώ να είμαι η μοναδική.

Γνωρίζω πως είναι αδύνατο.

Ο έρωτας σου τόσο φτηνός

μοιρασμένος απο εδω και απο εκεί,

και εγώ μωρό μου δυστυχώς, τοσο ακριβή.

Προβολές: 67

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 8 Οκτώβριος 2015 στις 12:36: χαίρομαι που δεν σε τύφλωσε η πανάκριβη αγάπη σου...........

Σχόλιο από τον/την Νάνσυ Πάγκαλη στις 8 Οκτώβριος 2015 στις 23:31: απο πότε θεωρείσαι τυφλός αν θες το απολυτο?

Σχόλιο από τον/την Nefeli riga στις 12 Οκτώβριος 2015 στις 22:09: Πολύ καλο μπράβο σου, μου αρεσε, ξερεις τι θέλεις.!

Μα και ο Παντελης είχε δικιο στο σχολιο του, συμβαίνει και ας θέλουμε το απόλυτο, είναι τοσο δυσκολο να βρεθεί...οποτε, καμια φορα έστω και αθέλητα γίνεται συνθηκολόγηση.

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 14 Οκτώβριος 2015 στις 8:41: Πολύ ωραιο!!!

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 14 Οκτώβριος 2015 στις 11:12: ωραία Νάνσυ και Νεφέλλη ο καθένας ότι σπέρνει να θερίζει.

χαίρεται!!!

Σχόλιο από τον/την ΠΑΥΛΙΝΑ στις 19 Οκτώβριος 2015 στις 10:16: Το να θέλουμε να είμαστε το ένα το μοναδικό του άλλου είναι η δύναμη των λόγων μας, η αφθεντικότητα της ψυχής μας. Μπράβο κορίτσι μου έτσι σε θέλω δυναμική!!!!!