Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

ΠΛΗΜΜΥΡΑ ΑΠΟ ΔΑΚΡΥΑ

Πλημμύρα από δάκρυα

Κάποτε φύτευες λουλούδια
και όταν άνθιζαν μοσχοβολούσαν..
Τα πότιζες τα σκάλιζες…
Αλλά ποτέ δεν τα έκοβες…
Παρά μόνο για μένα…

Κι εγώ ζωγράφιζα λουλούδια
και μουλεγες ότι μοσχοβολούν ..
Τα έβαφα με χρώματα ..
Τα έκανα να λάμπουν
και έλεγα είναι δικά σου..

Με κοίταζες με το καλοσυνάτο
βλέμμα σου…
Ύψωνες το κεφάλι σου ψηλά
στ’ αστέρια
και μουλεγες γλυκά…

Βλέπεις πόσα αστέρια έχει
ο ουρανός;
Κάποια στιγμή θα τα αρπάξω
όλα…
Και θα σου στείλω από κει
ψηλά
όλη την αστεροσκονη….

Τώρα είμαι πολύ μακριά
δεν μπορώ παιδί μου ακόμα
να τα φτάσω….

Τότε δεν καταλάβαινα και
χρειάστηκε πολύς καιρός για
να γράψω αυτά τα λόγια..

Προσπάθησα να κρύψω
την θλίψη μου,
με μια πλημμύρα από δάκρυα
Νομίζοντας ότι αυτή θα βοηθούσε…
Μα αλλοίμονο ….
μόνο το απαλό νανούρισμα σου…
Μια βιόλα , ένα λίλιουμ, ένα γαρύφαλλο
θα με παρηγορούσε…

Τώρα έχεις αρπάξει τα αστέρια
τα έχεις κάνει πια δικά σου..
Νοιώθω την αστεροσκονη
να με φιλά…
Να πλημμυρίζει τα μαλλιά μου….

Προβολές: 74

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 8 μέλη

Σχόλιο από τον/την Celestia στις 4 Μάρτιος 2014 στις 3:15

Σχόλιο από τον/την ΠΑΥΛΙΝΑ στις 4 Μάρτιος 2014 στις 10:17: Πολύ γλυκό και τρυφερό... Συγκινητικοί στίχοι γεμάτοι ευαισθησίας ψυχής μικρού παιδιού... η θύμηση πολλές φορές φέρνει και το αμυδρό χαμόγελο στα χείλη παρόλο που το πρόσωπο έχει πλυμήρα δακρύων..

Καλημέρα όμορφη μου!

Σχόλιο από τον/την Πάρης Παπανικολάου στις 4 Μάρτιος 2014 στις 14:55: Πολύ όμορφο Celestia !!!!

Σχόλιο από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 4 Μάρτιος 2014 στις 19:10: ΦΩΤΕΙΝΟ ...

Μια βιόλα , ένα λίλιουμ, ένα γαρύφαλλο
θα με παρηγορούσε…

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 4 Μάρτιος 2014 στις 22:12: Τώρα έχεις αρπάξει τα αστέρια
τα έχεις κάνει πια δικά σου..
Νοιώθω την αστεροσκονη
να με φιλά…
Να πλημμυρίζει τα μαλλιά μου….

Τι βγαίνει μέσα απ' αυτή τη ψυχή....!!!!

Είσαι κι εσύ ένα Αστεράκι επί γης!!!

Σχόλιο από τον/την Nefeli riga στις 5 Μάρτιος 2014 στις 11:26: Κορίτσι μου τι όμορφα ξεδυπλωσες την ψυχή σου,πόσο γλυκα εγραψες τις επιθυμίες σου.

Η Θλίψη δεν κρυβεται, το διαμαντακι εστω και αόρατο κατω απ΄το ματι μας κατεβαίνει.

Εμείς ξέρουμε...και ας γελαμε δακρυζοντας σαν τους Αρλεκινους..!!!

Νιωθε την αστερόσκονη, καταλαγιαζει την ψηχή μας.Φιλια να σαι καλά, και γραφε..γραφε.

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 5 Μάρτιος 2014 στις 12:56: νιώθω μαγική τη θλίψη σου, ας έχω πρόβλημα ψυχικής ισσοροπίας,

τα αστέρια είναι νωρίς να μας περιμένουν φιλαράκι μου Γκρατσιέλα.

καλή σας Σαρακοστή.