Ο Δάσκαλος

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Η γλώσσα περισπούδαστη συχνάζει στα σαλόνια
το ποίημα στέκει στη γραμμή προσμένει το βραβείο
ο δάσκαλος επίσημος γραβάτα και κουστούμι 
και το παιδί μισή σταλιά κρυμμένο στο θρανίο

Τα γράμματα ,τα άρματα σκώνει ο λαός κεφάλι
έτσι είπε ο Ερνέστο στα βουνά φυλάτε τα βιβλία
άμα σου το έχει η καρδιά αητός γίνεται ο σπίνος
γίνεται ο γέρος αστραπή και οι φυλακές σχολεία

Ύστερος σέρνει τη γραμμή ο πρώτος ξαποσταίνει
χαμογελάει απόμερα χάνεται στο σκοτάδι
αφήνει φως ξοπίσω του τον ήλιο τον πονάει
μοιράζει τα άστρα ολόγυρα της χαραυγής σημάδι

Το αλφάβητο τουφέκι του η μουσική μολύβι
στρώνει στους δρόμους γιασεμιά με το άλφα και το ωμέγα
ελεύθερος γίνεται αυτός που ψάχνει ελευθερία
μη χαραμίζετε για αυτόν καμιά καλή κουβέντα

Για τον Δάσκαλο που παλεύει με τα θεριά να φτιάξει ανθρώπους.
Περήφανος που τον γνώρισα αν και έβαλε σκοπό να με ξεθεώσει.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Καταπληκτικος ο Δασκαλος σου και η αφιερωση επισεις!!!

[Παντελής]

http://youtu.be/kXORVk28xO8

για αυτό είναι τα γράμματα Χρήστο να μας κάνουν ανθρώπους.