Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Το Φθινόπωρο Κι Αν Έφτασε

Τα φύλλα των δέντρων πέφτανε,
Το φθινόπωρο κι αν έφτασε,
Ακόμα η καρδιά στη θλίψη μαράζωνε,
Με το πόνο που στο πέρας τα πάντα νέκρωσε.

Στα πεσμένα φύλλα μετρούσα,
Τις απογοητεύσεις της ζωής,
Όσο κι αν κοντά σου περνούσα,
Δε με ‘ριχνες ούτ’ ένα βλέμμα στοργής.

Εσύ που ήσουν η πιο γοητευτική,
Απ’ όλα τα άνθη του παραδείσου,
Στα μάτια σου αντίκριζα την αρετή,
Όσο θλιμμένη κι αν ήσουν.

Το φεγγαρόλουστο σου κορμί,
Πλάι σ’ ένα κορμό δέντρου ξεραμένο,
Τις τύψεις ονειροπολούσα στου ανέμου την πνοή,
Ένα καρπό κοιτώντας σε κλαδί κρεμασμένο.

J. Tranquillo

Προβολές: 109

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 5 μέλη

Σχόλιο από τον/την Πάρης Παπανικολάου στις 20 Σεπτέμβριος 2013 στις 19:10: Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους!!

Σχόλιο από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 21 Σεπτέμβριος 2013 στις 18:48: Έξοχο ......!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Την Καλησπέρα μου !!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Nefeli riga στις 22 Σεπτέμβριος 2013 στις 11:25: Στα μάτια σου αντίκριζα την αρετή,
Όσο θλιμμένη κι αν ήσουν.

Μου άρεσε ο συλλογισμός σου. !!

Η Αρετή ακόμα και στον θυμό μας φαίνεται, με την θλίψη είναι....αντάμα.

Πάρα πολύ ΩΡΑΙΟ.!!!!

Σχόλιο από τον/την ΠΑΥΛΙΝΑ στις 22 Σεπτέμβριος 2013 στις 11:50: την καλημέρα μου με Φύλλα Φθινοπωρινά!

Πολύ ωραίο!!

Σχόλιο από τον/την Πάρης Παπανικολάου στις 22 Σεπτέμβριος 2013 στις 13:49: Σας Eυχαριστώ για τα σχόλια σας και τα like είναι ένα από τα τελευταία φθινοπωρινά που δημοσιεύω.. Να είστε κάλα!!