η αυλη με τους ηχους καλοκαιριου

[γιωργος ιακωβου]

Σε μια αυλή με πολλά ωραία δέντρα και ισκιά καθίμενος βρισκόμουν

πάνω σε μιά ψαθινη καρέκλα,πολύ ομορφα πλεγμένη απο παλιόν μαστορα υπέθεσα

την κούραση μου να ξαποστάσω απ'τόν καυτό καλοκαιρινό ηλιο,

εκάθισα με λαχτάρα

κατακοπος, ιδρωμένος  ενιωσα το δροσερο αγγιγμα των φυλλων

θροιζαν στον αερα του μεσημεριανου λιοπυριού

εκεί καθίμενος στην καρέκλα την ψαθινη θαρρώ με πηρε γλυκά ο υπνος

δίχως να το καταλάβω

τήν πιό γλυκιά θεική μουσική εκεινη την στιγμή την ένιωσα

θρόισμα χιλιάδων φύλλων,  παιχνίδι με τον αγέρα

συριγμοί αναμεσα στα κλαδιά, τζιτζικια πού τραγουδούν

σκοπούς ερωτικούς,

 γλυκά να προσελκύσουν με το τραγούδι τους,τις συντρόφους τους

γλυκά με νανουρισαν στην δροσερη αυλή

εκει στην ψαθινη καρεκλα γλυκά αποκοιμηθηκα....

[ΠΑΥΛΙΝΑ]

Ωραια περιγραφή!!

[Βαιος Μεταξογιεννης]

χαϊδεύουν οι γραμμές σου σαν αεράκι καλοκαιρινό...σαν θρόισμα σαν ψίθυρος...με άνθρωπο γεμάτες!!!!!καλησπέρα!!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!