Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Είν' η ζωή...

Είν’ η ζωή πολύ μικρή…

Είν’ η ζωή πολύ μικρή
όπως το φως της μέρας
ανθίζει γλυκοχάραμα
χάνεται το εσπέρας.

Είν’ η ζωή τόσο μικρή
όπως στις πεταλούδες
φεύγουμε πριν καρπίσουνε
κάποιες ελπίδες φρούδες.

Μα εκείνες όμως γεύονται
το νέκταρ των ανθέων
ενώ εμείς απ’ την αρχή
ζούμε ζωή ‘‘Μοιραίων’’.

Με πόνο τρώμε το ψωμί ˙
με βάσανα λίγη χαρά
ψάχνουμε για να βρούμε,
λες και μας χτύπησε αρά.

Άραγε φταίει ο Θεός
που έτσι μας τα φέρει
ή κάποιοι διαβολάνθρωποι
μας βάζουνε στο χέρι;

16η του Μαγιού 2013
ΧρΙστοΣ

Προβολές: 62

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 3 μέλη

Σχόλιο από τον/την Τσιανος Τακης στις 18 Μάιος 2013 στις 5:56: Είν’ η ζωή πολύ μικρή
όπως το φως της μέρας
ανθίζει γλυκοχάραμα
χάνεται το εσπέρας.

ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ!!!!!

Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 18 Μάιος 2013 στις 9:35: *
Ω ... πόσο Φως ... σκόρπiσες γύρω μου ζωή ...
πόσα σημάδια μούστειλες γιά να διαλέξω,
με νήμα άϋλο τις μέρες μου να πλέξω
ώσπου να ενσωματωθώ με την ροή ...

Καλημέρα Χρήστο !!!