Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

Πηρε ο Θεος τα ματια του

Απεργησαν Αγγελοι

Χωρις κριτη ο ανθρωπος

Σε δρομους που δεν ξερει

Στεκι αλλαξαν οι διαβολοι
Γιναν κοκκοι στο τριβολι
Και η διαφθορα του κοκκου
Μες τη βουληση τ ανθρωπου

Ανοιξε ο Παραδεισος

Κανεις δεν μπαινει μεσα
Δεν ξεπερνιεται η κολαση
Της κρισης η μπαμπεσα

Στεκι αλλαξαν οι διαβολοι
Γιναν κοκκοι στο τριβολι
Και η διαφθορα του κοκκου
Μες τη βουληση τ ανθρωπου

Εμειν ο χαρος αεργος
Σκορπισαν οι ψυχες μας
Κι ολους μας παιρνει ο διαολος
Μαζι με τις.... δουλειες μας

Τακης Τσιανος

Προβολές: 80

Σχόλιο από τον/την αισχυλος στις 18 Φεβρουάριος 2013 στις 9:55: ...και μας σηκωσε!!!!

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 18 Φεβρουάριος 2013 στις 14:00: αγαπητέ φίλε Τάκη υπηρετούμε δύο κυρίους...

το θέμα είναι που γέρνει η πλάστιγκα μας.

καλό σου μεσημέρι!!!!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 18 Φεβρουάριος 2013 στις 18:32: Πολυ ωραιο!!!

Σχόλιο από τον/την NO στις 18 Φεβρουάριος 2013 στις 20:02: Τούτο δεν είναι απλά ένα πολύ ωραίο καθ' όλα ποίημα. Είναι φιλοσοφημένο πέρα για πέρα, και στην κατακλείδα του περικλείει όλη την ουσία του ποιήματος αυτού. Γίναμε ρομπότ και κυνηγοί υποχρεώσεων και δουλειών, μας σιχάθηκε ο θεός και μας αρνήθηκε και ο χάρος. Όλα τα άλλα μας τα έφερε η κρίση, ευτυχώς δεν φταίμε εμείς! Φίλε Τάκη υπέροχος, επίκαιρος και πανέμορφος όπως πάντα.