Ο ΚΗΔΕΜΩΝ

[NO]

Θυμάμαι που σου έλεγα  μην βγαίνεις θα κρυώσεις  

ντύσου καλά, βάλε χονδρά, μην μου κρεβατωθείς      

μη βιάζεσαι παιδάκι μου με μένα να θυμώσεις           

μη κάθεσαι στα ρεύματα, να μην πλευριτωθείς;       

 

Ακόμα που σου έλεγα να κάτσεις να διαβάσεις        

σαν έξω πας, να φας καλά, αλλά ποτό μην πιεις       

να μη αργήσεις όταν βγεις, για να διασκεδάσεις     

και μη μιλάς, μη μου πνιγείς, σαν πας να καταπιείς

 

Μη βιάζεσαι, σιγά σιγά, μην πέσεις και κτυπήσεις  

μην τρέχεις, μη χοροπηδάς, φυλάξου στα σκαλιά    

και μη πατάς ξυπόλητο, να μη μου αρρωστήσεις    

κοίτα να μην μπουρδουκλωθείς, πρόσεχε τα χαλιά  

 

Θυμάμαι το χεράκι σου να σφίγγω στην παλάμη    

και απαντήσεις να ζητάς χωρίς αναβολή 

σαν είχες την αγκάλη μου φωλίτσα και θαλάμη

να μεγαλώσεις σου 'έλεγα πως βιάζεσαι πολύ     

 

Σαν αστραπή περάσανε τα χρόνια και οι μήνες   

και ο καθένας άλλαξε γοργά διαδρομή                 

μοιραία μας παρέσυραν του χρόνου οι σειρήνες 

τώρα εσύ αρχίνισες, τα όχι και τα μη                   

 

Κι όλο μου λες και ξαναλές, μην βγαίνεις θα κρυώσεις 

μη κάθεσαι στα ρεύματα, να μην συναχωθείς                

λίγο να φας, νωρίς, νωρίς να πέσεις να ξαπλώσεις        

να περπατάς προσεκτικά, να μην μπουρδουκλωθείς     

 

Για σένα ήρθε άνοιξη και θα ’ρθει καλοκαίρι       

για μένα είναι η ζωή, ατέλειωτος χειμών            

εσύ σαν ήλιος λαμπερός και ’γω σαν αχνοκέρι  

εγώ είμαι τώρα το παιδί κι εσύ ο κηδεμών.        

Δ.Β.Κ

[NO]

Φίλε Στυλιανέ σε ευχαριστώ πολύ. Αν δεν κάνω λάθος είναι η πρώτη φορά που "μιλάμε" οι δυό μας, αλλά μου έκανε τρομερή εντύπωση το γεγονός, ότι κατάλαβες ότι μιλούσα για την κορούλα μου, ενώ από το ποίημα και τα σχόλια πουθενά δεν αναφέρεται το γένος. Φίλε μου πρέπει να έχεις μεγάλη διαίσθηση. 

Φίλε ΤΥΨΕΙΣ σε ευχαριστώ πολύ, με τιμούν τα λόγια σου.

Φίλε μου Δημήτρη χάρηκα που σε είδα εδώ, προσωπικά να ξέρεις σε περιμένω και επιμένω σε αυτό. Μου έχει λείψει η γραφή σου, ο σχολιασμός σου, και η ποίηση σου. Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου. 

[φλεγόμενος καψούρης]

Άφωνε, μ' αφήκες άφωνο με την ευαισθησία σου και τη γλυκύτητά σου!

Πέραν τούτου όμως, με πήγες πολύ πίσω, στα σχολικά μου χρόνια : τότες που μαθαίναμε Ελληνικά, διαβάζοντας Δροσίνη, Πολέμη, Παλαμά κ.λ .Πολύ-πολύ ωραίος!

[Κατερίνα]

πόση γλύκα μού άφησες δεν μπορώ να περιγράψω..

φανταστικό

[Τσιανος Τακης]

Απο τις τρυφεροτερες κληρονομιες του Ελληνα ΓΟΝΕΑ .

Μια ομολογια ανθρωπισμου,που ποιει και  διδασκει!!!!!

[Στιχοπλάστης]

'

Έτσι είναι οι σωστοί γονείς !

Μπράβο ...

[αριστερός ψάλτης]

Μοσκοβολάει αγάπη!

[NO]

Φλεγόμενε Καψούρη, Κατερινάκη, Τάκη, Στιχοπλάστη και Αριστερέ Ψάλτη, συγχωρήστε μου την αγένεια μου που δεν σας ευχαρίστησα, αλλά επαγγελματικές υποχρεώσεις με κράτησαν λίγο μακριά. Το κάνω τώρα, σας ευχαριστώ πολύ, με τιμάτε με τους σχολιασμούς σας.

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Έχω ακόμα πολλά ψωμιά να φάω για να γίνουν τα πράγματα έτσι. Χα χα χα.

Τι χαχα ωρέ γέρασες δεν το πήρες χαμπάρι.

και εμείς σε αρκετά χρόνια θα φτάσουμε στα χρόνια σου μη κάνεις έτσι.

Φιλαράκι έγραψες πολύ πολύ ωραίος σε ζήλεψα.

[NO]

Χρηστάρα μου έλειψες. Λυπήθηκα που δεν ήσουν εδώ, αλλά κατάλαβα ότι με κάτι άλλο θα είχες μπλεχτεί. Γέρασα λες ε; Μάλλον έχεις δίκιο και το χα χα χα, το βάζω σαν παρηγοριά στον άρρωστο. Φίλε μου Χρήστο σε ευχαριστώ πολύ ειλικρινά που έβαλες το σχόλιο σου. Πραγματικά το χάρηκα πολύ.

ΥΓ. Νομίζω πως παρά σοβαρέψαμε εδώ μέσα, οπότε λέω να ρίξω κάποιο εύθυμο αφηγηματικό και σε θέλω έτοιμο. Εφ' όπλου λόγχη που λένε. Χαιρετισμούς στην Τασία σου και φιλιά στις κορούλες σου.

[Παντελής]

να τα φας τα ψωμιά....χαζομπαμπά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

καλό σας βράδι φίλε.