Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ο ΚΗΔΕΜΩΝ

Θυμάμαι που σου έλεγα μην βγαίνεις θα κρυώσεις

ντύσου καλά, βάλε χονδρά, μην μου κρεβατωθείς

μη βιάζεσαι παιδάκι μου με μένα να θυμώσεις

μη κάθεσαι στα ρεύματα, να μην πλευριτωθείς;

Ακόμα που σου έλεγα να κάτσεις να διαβάσεις

σαν έξω πας, να φας καλά, αλλά ποτό μην πιεις

να μη αργήσεις όταν βγεις, για να διασκεδάσεις

και μη μιλάς, μη μου πνιγείς, σαν πας να καταπιείς

Μη βιάζεσαι, σιγά σιγά, μην πέσεις και κτυπήσεις

μην τρέχεις, μη χοροπηδάς, φυλάξου στα σκαλιά

και μη πατάς ξυπόλητο, να μη μου αρρωστήσεις

κοίτα να μην μπουρδουκλωθείς, πρόσεχε τα χαλιά

Θυμάμαι το χεράκι σου να σφίγγω στην παλάμη

και απαντήσεις να ζητάς χωρίς αναβολή

σαν είχες την αγκάλη μου φωλίτσα και θαλάμη

να μεγαλώσεις σου 'έλεγα πως βιάζεσαι πολύ

Σαν αστραπή περάσανε τα χρόνια και οι μήνες

και ο καθένας άλλαξε γοργά διαδρομή

μοιραία μας παρέσυραν του χρόνου οι σειρήνες

τώρα εσύ αρχίνισες, τα όχι και τα μη

Κι όλο μου λες και ξαναλές, μην βγαίνεις θα κρυώσεις

μη κάθεσαι στα ρεύματα, να μην συναχωθείς

λίγο να φας, νωρίς, νωρίς να πέσεις να ξαπλώσεις

να περπατάς προσεκτικά, να μην μπουρδουκλωθείς

Για σένα ήρθε άνοιξη και θα ’ρθει καλοκαίρι

για μένα είναι η ζωή, ατέλειωτος χειμών

εσύ σαν ήλιος λαμπερός και ’γω σαν αχνοκέρι

εγώ είμαι τώρα το παιδί κι εσύ ο κηδεμών.

Δ.Β.Κ

Προβολές: 473

Σχόλιο από τον/την Nefeli riga στις 26 Ιανουάριος 2013 στις 20:48: Να, ναι, Μόνο ενας Πατέρας προστατευτικός μπορούσε να το γράψει. Μου γέμισε την ψυχή το ποίημά σου, μια γλυκιά τρυφερότητα ο κάθε στίχος εκπέμπει απέραντη στοργή. Εξαιρετικό !!!Λόγια αγάπης και αγωνίας για την κάθε στιγμή της μέρας του Παιδιού σου . Μου θύμισαν τα λόγια σου, λογια των γονιών μου. Τέλειο. ! Και πόσο γλυκό είναι να επαναλαμβάνονται από τα παιδιά μας, και δέκτες εμείς.. Τότε το έργο μας πιστεύω να έχει ολοκληρωθεί. Να σαι καλά Καλό σου βράδυ.

Σχόλιο από τον/την αισχυλος στις 26 Ιανουάριος 2013 στις 22:39: ωραιος!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 26 Ιανουάριος 2013 στις 23:43: Τα πράγματα φτάνει ο καιρός

που τα γυρίζει τούμπα

και το παιδί σου θα σου πει

απάνω μου ακούμπα!

Έρχετ' η μέρα το παιδί

να γίνει κηδεμόνας

και θα μονολογείς εσύ,

χαλάλι ο αγώνας.

Το βήμα που περπάτησες

παίρνουν οι απογόνοι.

Θα 'σαι για κείνους το παιδί

κι αυτοί οι κηδεμόνοι.

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 26 Ιανουάριος 2013 στις 23:48: Το μέλι του μελιού σε κάθε στίχο!!!

Απερίγραπτη γλύκα, τρυφεράδα, ομορφιά!!!

Με κατα-συγκίνησες!!!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 27 Ιανουάριος 2013 στις 0:23: Καταπληκτικο!!!

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 27 Ιανουάριος 2013 στις 6:56: .

Εξαιρετικό !!!!!!

Σχόλιο από τον/την NO στις 27 Ιανουάριος 2013 στις 11:04: Γρηγόρη φίλε μου πραγματικά οι γυναίκες της γωνιάς μας με τίμησαν δεόντως. Αλλά και από τα αγοράκια μας δεν έχω κανένα παράπονο, ειδικά δε από εσένα, που πάντα έχεις κάτι καλό να πεις. Καλημέρα φίλε.

Παιδιά σας ευχαριστώ όλες και όλους για τα υπέροχα και τόσο ζεστά λόγια σας. Παυλίνα, Νεφέλη, Κωνσταντίνα, Ειρήνη να είστε όλες καλά. Αισχύλε, Γιώργο, Τάσο και Γρηγόρη μου ομοίως, να είστε καλά.

Μια επεξήγηση όμως εδώ νομίζω πως είναι απαραίτητη, δεν έχω φτάσει ακόμα στην ηλικία εκείνη που το παιδί μου θα είναι και ο κηδεμόνας μου. Έχω ακόμα πολλά ψωμιά να φάω για να γίνουν τα πράγματα έτσι. Χα χα χα.

Σχόλιο από τον/την Στυλιανός Στυλίτης στις 27 Ιανουάριος 2013 στις 14:47: Απέραντα γλυκό....Καραμελίτσα του πατέρα στο κοριτσάκι του που τη φυλάει για να του τη δώσει πάλι πίσω, χρόνους μετά...!

Σχόλιο από τον/την ΤΥΨΕΙΣ στις 27 Ιανουάριος 2013 στις 18:52: Φίλε όμορφα τα λές όμορφα τα γράφεις ,

εγώ θα ευχηθώ .....μακάρι σε όλους, οι κύκλοι της ζωής

να είναι τόσο καλοί όσο τους περιγράφεις !!

Σχόλιο από τον/την Δημήτριος Γκόγκας στις 27 Ιανουάριος 2013 στις 19:04: Με το που ανοίγω την ανάρτηση ξέρω ότι θα διαβάσω ένα όμορφο ποίημα, γραμμένο στο ίδιο στυλ που υπηρετείς πιστά και με δεξιοτεχνία. Τα υπόλοιπα τα είπανε οι ...παραπάνω...Καλό σου βράδυ