Το φιλί του

[Ειρήνη]

Μαλλιά σαν στάχυα χρυσαφιά,

χέρια κισσοί, φιτίλια,

στη μια παλάμη τα καρφιά,

η άλλη χάδια χίλια.

 

Οι λέξεις απ' τα χείλια του

ρακόμελο και γύρη,

φωτιά μέσα στο αίμα του

και σ΄έκαψε η πύρη.

 

Σε κύκλωνε μια πυρκαγιά

με τον αλάπατό του,

με μια ματιά, με ένα γεια,

στο φύσημα του χνώτου.

 

Μάτια σμαράγδια, ένοχα,

χείλια από βελούδα,

φιλούσανε υπέροχα

μα ήταν του Ιούδα.

[Κατερίνα]

[Κατερίνα]

Οι λέξεις απ' την πένα σου

ρακόμελο και γύρη,

ο λόγος σου αρχόντισσα

διαμάντι και ζαφείρι!!

 

υπόκλιση!

[Παντελής]

στη πληγωμένη καρδιά σου.

[Nick Renito]

Υπέροχο όλο Ειρήνη!!..Αλλά και ο επίλογος σου;!...

"Μάτια σμαράγδια, ένοχα,

χείλια από βελούδα,

φιλούσανε υπέροχα

μα ήταν του Ιούδα"

Φωτιά!!..

Καλησπέρα!..

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Πάνε μέρες που το διάβασα και το ξαναδιάβασα τι να πω?

Απλά χαίρομαι να σε διαβάζω.

Καλό βράδυ Ειρήνη μου.

[Katia]

ΖΩΓΡΑΦΙΣΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Εμπνευση και μαστορια στο κοκκινο με κορυφωση το κλεισιμο σου!!!!!  Να μας περιγραφεις και στις 3 πρωτες  στροφες εναν "Χριστο",  για να 'ρθεις μετα με την τελευταια σου να τ' ανατρεψεις, αποκαλυπτοντας μας εναν "Ιουδα"... Αυτα ειναι!!!!!!!!!!!

Υποκλινομαι ωραια μου τρελοναξιωτισσα και σου στελνω πολλλλλλα φιλακια!