Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Η Θυσία της Νιότης

Επιθυμείς το σιγοφίλημα της νύχτας

το αρμέγεις την πιο όψιμη στιγμή

θέλεις και εσύ να απεμπλακείς από το νάρθηκα της νιότης.

Φέρνεις στο νου την αίσθηση, την θύμηση

μα ήθελες και αυτές να δύουν με της νιότης τα ξωκλήσια

της φέρνεις ως ανταμοιβή, ως πεπραγμένα της άδολης ωρίμανσης σου

μα μοιάζει η νιότη με 'τέλος εποχής'...

δεν έχεις μαγαζί και εσύ κάνεις εκπτώσεις

Ψάχνεις το φως για να λάμψει η σιωπή σου

μα η πιο απατηλή νύχτα της χρονιάς ειναι αυτη...

που το Αυγουστιάτικο φεγγάρι ανατέλλει στα σκοτάδια

Αποζητάς το ξεκάθαρο γεωμετρικό

όμως όταν το σκοτάδι σου χαρίζει την σκιά

που με τη σειρά της σου χαρίζει το περίγραμμα

επιθυμείς το χειροφίλημα

αγνοώντας τη Στιγμή

κλέβοντας τον επιούσιο της νιότης

αγνοώντας το τέλος

νομίζοντας πως ο θόρυβος μοιάζει με απαρχή

επειδή έκλαιγες στη γέννα

Κέρασες ξανά Εσύ... κατάπιε τώρα της θηλιές σου

η πιο ώριμη σκλαβιά αρχίζει από τα σπλάχνα των των ρυτίδων των ματιών σου

Προβολές: 207

Σχόλιο από τον/την Βαιος Μεταξογιεννης στις 18 Ιούλιος 2012 στις 19:08: Υπάρχει πάντα μια συγκεκριμένη στιγμή που συνειδητοποιούμε ότι η νιότη μας τελείωσε. Όμως μετά από χρόνια, ξέρουμε ότι αυτό συνέβη αρκετά αργότερα.

Mignon McLaughlin, 1913-1983, Αμερικανίδα αρθρογράφος

(Την μεγάλη μου καλησπέρα σε όλους τους συνοδοιπόρους της 'Γωνιάς')

Σχόλιο από τον/την Βαιος Μεταξογιεννης στις 18 Ιούλιος 2012 στις 19:11: Ευχαριστώ Πανο την καλησπέρα μου!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 18 Ιούλιος 2012 στις 21:45: Εξαιρετικο!!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 18 Ιούλιος 2012 στις 22:01: Εκεί που πονώ "χτύπησες" Βάιε....αυτό το "τέλος εποχής" ......

Κοίτα να δεις που θα μπω πάλι στη διαδικασία να μετρώ ρυτίδες...!!!!

Έγραψες καταπληκτικά!!!!

Καλησπέρα και σε σένα!

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 19 Ιούλιος 2012 στις 1:21: φιλοσοφημένο και πετυχημένο Βάιε!!!

Σχόλιο από τον/την Celestia στις 19 Ιούλιος 2012 στις 3:44: Παρα πολυ ωραιο και φιλοσοφημενο!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 19 Ιούλιος 2012 στις 6:40: .

Πάρα πολύ καλό !!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Βαιος Μεταξογιεννης στις 19 Ιούλιος 2012 στις 17:31: Χτες και σήμερα ίδια κι όμοια, χρόνος μπρος, χρόνια μετά…
Η ύπαρξή σου σε σκοτάδι όλο πηχτότερο βουτά.
Τάχα η θέλησή σου λίγη, τάχα ο πόνος σου μεγάλος;
Αχ, πού σαι, νιότη, που δειχνες πως θα γινόμουν άλλος!

Κώστας Βάρναλης

(Τα λόγια σας ευχάριστα κεντρίζουν την ψυχή μου

τα λόγια σας προσανάμματα φουντώνουν την φωτιά

τα λόγια σας οράματα ακονίζουν την φωνή μου

τα λόγια σας χρώματα ζωγραφίζουν την καρδιά)