Καλημέρα σου, ΠΑΝΤΕΛΗ καὶ λάβε, φρεσκότατον.

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

ἀνάμεσα στὸν Πλάστη καὶ τὸ πλᾶσμα,
δὲν βλέπω νὰ ὑπάρχει κάποιο χᾶσμα.
Λὲς σχέση νὰ μὴν ἔχουν τὅνα μὲ τ' ἄλλο;
Μὲ τὸν νοῦ δὲν πρέπει κἄν νὰ κακοβάλω
καὶ νὰ σοῦ πῶ πὼς ὁ κυρ-Σατανὰς,
ὑπῆρξε ποτέ του τεμπελχανὰς.

Ὁ Διάβολος ἐν σοφίᾳ μᾶς ἔχει πλάσει:
- Ζήσετ' ἐπὶ Γῆς, κτήνη, κι' ἐν πλήρει κολάσει!
Ὁ καθείς ἐξ ὑμῶν πλάι στὸν ἄλλο,
βγᾶλτε τὰ μάτια σας... - ν' ἀμφιβάλλω

οὐκ ἔχω λόγον εἰπεῖν τινὰν ἐπ' αὐτοῦ!
Πέτυχεν δὲ, τοῦτο λέγων, πρὶν ἐνιαυτοῦ
τὴν λῆξιν. Κι' ἔκτοτε ζεῖ χαρωπὸς!
Σκάζων ὁ Θεὸς, τὸν θωρεῖ σκυθρωπὸς.

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Φρεσκότατο  και ωραιότατο!

[Ειρήνη]

Βγήκε εκ του φούρνου άρτι

για του Παντελή την πάρτη

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

Ζήλεια, ψώρα...

ποῦ νὰ σταθεῖ ΕΙΡΗΝΗ σ' αὐτὴ τὴ χώρα...