Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Θυμάμαι πατέρα

Κάποτε μια μέρα

Μου μίλαγες για τα άστρα, που σβήνουν την αυγή

Κι εγώ πιτσιρικάκι

Μες το φεγγαράκι

Έψαχνα για ναύρω, τι 'ναι η ζωή.

---.---

Θυμάμαι πατέρα

Κάποτε μια μέρα

Έσταζ ο ιδρώτας , αλάτι στο ψωμί,

Κι άλλοι στο λιμάνι

Βγάζανε φιρμάνι,

ζωντανό να θάψουν, το Θεό στη γη.

---.---

Θυμάμαι πατέρα

Κάποτε μια μέρα

Στα γόνατα σου πήρες, μια σου εγγονή.

Της είπες παραμύθια

Μα είχες μες τα στήθια

Δυο ώρες προθεσμία , ακόμα για ζωή.

---.---

Θυμάμαι πατέρα

Κάποτε μια μέρα

Μου έδωσες με δάκρυ, την στερνή ευχή

Πήρα το μαντήλι

Σου σκούπισα τα χείλη,

Αυτή 'ταν όλη-κι όλη, πατέρα η ζωή.-

---.---

(Γράφτηκε για τον πατέρα μου , λίγες μέρες μετά τον θάνατο του).

Προβολές: 202

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 8 μέλη

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 1 Ιούνιος 2012 στις 15:49: Της συγκίνησης!

Πανέμορφο!!!

Σχόλιο από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο στις 1 Ιούνιος 2012 στις 16:22: Ἄν κι' ἔχει τεχνικὲς ἀτέλειες,

ὑπάρχει εὐαισθησία, ἁπλότητα καὶ πρωτοτυπία. Σὲ συμβουλεύω νὰ μελετήσεις τὴν Στιχουργικὴ, τοῦ Ξενόπουλου, καὶ νὰ ἐπανέλθεις μὲ τὸ ἴδιο κείμενο ἀπαλλαγμένο ἀπὸ ψεγάδια.

Καλὴ πρόοδο.

Σχόλιο από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο στις 1 Ιούνιος 2012 στις 16:35: Υ.Γ.

Εἶδα τὰ ζωγραφικὰ ἔργα, ποὺ, ὑποθέτω, εἶναι δικά σου. Εἶναι ἐξαιρετικὰ. Ὅλα. Μαγεύτηκα.

Ἄν μοῦ ἐπιτρέψεις, θὰ...κλέψω μερικὰ, γιὰ τὸ: Πρὸς τὸν φίλτατο Κλινοσοφιστὴ.

Θὰ ἤθελα νὰ ἔγραφες καὶ λίγα λόγια, ὅπως νομίζεις, γιὰ τὴν Ζωγραφικὴ (δὲν πειράζει ποὺ ἐδῶ εἶναι Ποιητικὴ Γωνιὰ).

Τέλος, μὲ ἑλκύει ποὺ εἶσαι (ἀπὸ;) (εἰς;) τὴν Κέρκυρα (ἡ μία πατρίδα μου).

Σχόλιο από τον/την Nick Renito στις 1 Ιούνιος 2012 στις 19:02: Με εκπλήσσει η αμφισβήτηση σου αν η ζωγραφική μου, είναι δική μου!.. Δεν έχω αντίρρηση να δανεισθείς όποιον και όποιους πίνακες θέλεις για ιδιωτική σου χρήση. Όσο για την κριτική σου στο ποίημα μου θα τα πούμε ιδιωτικά μέσω μηνυμάτων , αφού μάλιστα μου ζήτησες την φιλία μου και που θα αποδεχτώ.

Πάντως, Δημόσια λέω μόνο ότι πριν (35) χρόνια και για (8) χρόνια έγραφα στην Λογοτεχνική στήλη της εφημερίδας «Κρητικά Νέα». Στην στήλη αυτή δημοσίευε ποίηση ο Καμινάκης Κώστας η Καμινοκωστής. . Δεν είχε ιδέα τι είναι «οι ποιητικοί κανόνες» , ούτε είχε διαβάσει ποτέ του,.. Ξενόπουλο!.. . Κι όμως έγραφε «αριστουργήματα». Κανείς ποτέ και για (20) χρόνια , δεν του είπε καλή πρόοδο, όπως το είπες τόσο εύκολα εσύ !..

Όσο για την Κέρκυρα , ζω τα τελευταία (25) χρόνια σ αυτήν και έχω γεννηθεί στην Κρήτη.

Για την ζωγραφική δεν θα ήθελα να αναφερθώ εδώ. Αν θέλεις, στο Facebook μπορείς να δεις σχόλια, δημοσιεύσεις στον τύπο, συνεντεύξεις μου στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, που μιλάω σχετικά.

Σχόλιο από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο στις 1 Ιούνιος 2012 στις 20:01: Ἔψαξα καὶ χάρηκα καὶ ξαφνιάστηκα καὶ σὲ συγχαίρω γιὰ τὴν ὅλη δράση σου.

Δὲν θὰ ἔδινα συνέχεια ἐδῶ ἀλλὰ ἐκεῖνο τὸ: Δεν είχε ιδέα τι είναι «οι ποιητικοί κανόνες», ούτε είχε διαβάσει ποτέ του,.. Ξενόπουλο!...

μοῦ προκαλεῖ κατάπληξη. Ὅπως δὲν παρουσιάζει κανεὶς ἕνα ἔργο ζωγραφικῆς πρὶν τὸ δουλέψει καλὰ, ὅπως δὲν ἀνεβαίνει μία παράσταση πρὶν γίνουν πολλὲς πρόβες,ἕνα τραγούδι δὲν ἠχογραφεῖται πρὶν κτλ κτλ,

ἔτσι καὶ κάθε γραπτὸ θέλει τὸν χρόνο του καὶ τὴν δουλειά του. ΚΑΝΕΝΑΣ στὸν κόσμο δὲν ἔγραψε ἀριστουργήματα, οὔτε ὁ Σαίξπηρ, μιὰ κι' ἔξω. Ἄν δεῖς ποτὲ χειρόγραφα Μεγίστων ποιητῶν μας (Παλαμᾶς) (μὴν πῶ Σολωμὸς, ποὺ εἶναι γεμάτος διορθώσεις καὶ κενὰ καὶ τὸ μέγιστο μέρος τοῦ ἔργου του εἶναι ἀτελείωτο/ἄφτιαχτο/ἄσπρες σελίδες), πιὸ πολλὲς εἶναι οἱ διορθώσεις παρὰ τὸ τελικὸ κείμενο.

Τὸ ποῦ δημοσιεύει κανεὶς καὶ ποιὸς ἄλλος ἔχει δημοσιεύσει στὸν ἴδιο χῶρο, θὰ ἦταν ἀφελὲς, ἀπὸ μέρους μου, νὰ τὸ σχολιάσω. Στὸπ.

Ἄ, δὲν ἀμφισβήτησα. Σχεδὸν σκέφτηκα: μὴν κατάλαβα λάθος; Γιὰ τὴν ζωγραφικὴ λέω.

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 1 Ιούνιος 2012 στις 21:58: ένας τέτοιος μερακλής πατέρας ήτανε κι ο δικός μου.

Σχόλιο από τον/την Celestia στις 2 Ιούνιος 2012 στις 2:21: Υπεροχη αφιέρωση σε καποιον που μας εδωσε ζωη!

Σ'ευχαριστω που το διαβασα!

Σχόλιο από τον/την XARMOLYPH στις 2 Ιούνιος 2012 στις 12:50: ...οι κανόνες υπάρχουν...για να σπάνε...ειδικά...στον λόγο...αυτό που πρωτεύει...είναι τα νοήματα...το πιο όμορφο...κ'σημαντικό...είναι να υπάρχει ''ομοιοκαταληξία'' κ' ''δομή''...στα νοήματα...ο σπουδαιότερος κανόνας...στον γραπτό λόγο...είναι ότι...δεν υπάρχει κανόνας!

...εξαιρετικό...το ποίημα σου...

...εκπληκτικοί...οι πίνακες ζωγραφικής σου...μεγαλείο απλά...

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 2 Ιούνιος 2012 στις 17:15: Καταπληκτικο!!!

Τελεια η αφιερωση στον πατερα σου!!!

Μπραβο σου

Σχόλιο από τον/την Βαιος Μεταξογιεννης στις 3 Ιούνιος 2012 στις 12:04: Οι άνθρωποι που μπορούν να εκθέσουν τόσο προσωπικά συναισθήματα και βιώματα προς τους άλλους είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ!!!!!!