Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ακροβατούσες ψυχές

Ζωσμένες οι ψυχές με κομποσκοίνια

ακροβατούνε στην άκρη του γκρεμού

φέρουνε βάρος του κόσμου την ασχήμια

γυρεύουν κλαίγοντας το φως του φεγγαριού

παραδομένες απ’ της καρδιάς την φθήνια

μόνες κουρνιάζουνε στην άκρη του μυαλού

Τις ψέλνουνε τρακόσοι καλογέροι

με στεναγμούς και με αναφιλητά

ύμνους από ξενόφερτο τεφτέρι

καθοδηγούμενες σε στείρο ωσαννά

αφού σφραγίστηκαν με βουλοκέρι

ανεμοδέρνονται σε βρώμικα στενά

Σαράντα χρόνια ίδια η πορεία

δεν την ανέκοψε ποτέ κανείς

άδεια η σελίδα γράφει η ιστορία

και περιμένει στη γωνία ο δικαστής

ψόφια δειλή και αυτή η διαμαρτυρία

σπέρνει το φόβο του ονείρου ο νταβαντζής

Ας βγούμε να κουνήσουμε μαντήλια

στην διχασμένη μας παλιοζωή

στερνό το λάδι σβήσαν τα καντήλια

αν δεν κινήσεις να βρεις το πρωί

κρυμμένος σε δοσμένα πετραχήλια

θα περιμένεις πότε θα βγει η ψυχή

Προβολές: 91

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 3 Μάιος 2012 στις 1:06: Σαράντα χρόνια ίδια η πορεία

δεν την ανέκοψε ποτέ κανείς

άδεια η σελίδα γράφει η ιστορία

και περιμένει στη γωνία ο δικαστής

ψόφια δειλή και αυτή η διαμαρτυρία

σπέρνει το φόβο του ονείρου ο νταβαντζής

τα λόγια περισσεύουνε Χρήστο!!

χαίρε!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 3 Μάιος 2012 στις 2:33: Α ρε ψυχή με τι ψυχή γράφεις!!!!

Κι από μένα μια υπόκλιση μέχρι κάτω!!!

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 3 Μάιος 2012 στις 4:56: .

Πολύ καλό !!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 3 Μάιος 2012 στις 5:33: Καταπληκτικο!!!

Γεια σου Χρησταρα!

Σχόλιο από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο στις 3 Μάιος 2012 στις 10:28: Ἔχει πολλὲς καλὲς στιγμὲς, διαλέγω μία:

στερνό το λάδι σβήσαν τα καντήλια

αν δεν κινήσεις να βρεις το πρωί

κρυμμένος σε δοσμένα πετραχήλια

θα περιμένεις πότε θα βγει η ψυχή.

Χαίρομαι.

Σχόλιο από τον/την Katia στις 4 Μάιος 2012 στις 0:40: Ενα ειναι σιγουρο Χρηστο... οτι εσενα το λεει η ψυχη σου!!!!!!

Υπεροχος και παλι!!!!!!!!!!!!!!!

Καλησπερα φιλε!