Δεν ρωτησατε...

[Eλισαβετ]

Με διώξατε,από τους δρόμους που μεγάλωσα,

με διώξατε, μα δεν σας μάλωσα...

Μ' αφήσατε, να φύγω

ούτε καν νοιστήκατε αν θα μείνω...

Έγω πικράθηκα...

Μάνα πίσω μου άφηκα,

Έγω επόνεσα,

χρόνια παιδικά ελοισμόνησα.

Φίλους σε αεροδρόμια

συναντώ,

εκεί μας κατάντησες Ελλάδα

μα ακόμα σ'αγαπώ.

Διάβασα για να μπω ύστερα σε φοιτικές

παύλα πολιτικές κλίκες γιατί η γνώση στέρεψε.

Φωνές εξαγριωμένων παιδίων, μία από αύτες

προήλθε και μέσω των δικών μου χορδών,

δεν ακούστηκαν ποτέ, αντίλαλοι σε μια αίθουσα

αγανακτισμένων φοιτητών.

Μια βαλίτσα πήρα....

θυμάμαι τον πατέρα μου να λέει

"Λυπάμαι, για την καλήτερη σου μοίρα!"

Ξενιτιά επήλθε και στην δική μου την γενιά.

Δεν με ρώτησε κανείς...

δε μας ρώτησε...

Φυγάδες γίναμε και αύτα που απομείνανε

είναι οι αναμνήσεις της παλίας της γειτονιάς

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!

[Ειρήνη]

Μου άρεσε και το κλείσιμο ακόμα περισσότερο!!

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Δε σε κατάντησε η Ελλάδα να ψάχνεις την τύχη σου στο εξωτερικό αλλά κάποιοι περαστικοί Έλληνες.

Καλή σου τύχη εκεί που είσαι και εύχομαι κάποτε να μη διώχνονται τα παιδιά αυτής της πατρίδας.

Όσοι είμαστε εδώ σε σας ελπίζουμε να διαδώσετε στο τι είνα Έλληνας.

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

Ωραίο !!!!!!

Μη ρωτάς και συ γι` αυτούς...