Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Δώρα ...

Παλιά μου χρόνια και καιροί, αλλοτινές ημέρες

σαν το νερό γλυστρήσατε ... σαν άγκυρες στο στρίτσο,

κομμάτια που διάσπαρτα ξεβράστηκαν στις ξέρες

το κάθε απερίσκεπτο της νοιότης μου καπρίτσιο ...

Στιγμές ... δώρα μοναδικά , πολύτιμα , μοιραία ...

πως τάχα ο χρόνος φρόντισε με τέχνη να μου κλέψει ...

κι ήρθε το σήμερα ταχειά ... λες κι έζησα λαθραία

σκορπίζοντας στο διάβα του ... απλής σοφίας σκέψη ...

Καθάριο ατόφιο μάλαμα ... του ώριμου η γνώση

οι χίλιες αναμνήσεις του, στο βράχο λαξευμένες ,

σε τυχερούς απόγονους κληρονομιά θα δώσει ...

τις εμπειρίες μιάς ζωής ... με μόχθο αποκτημένες ...

Σφυρηλατήθηκε ο νους στου Ήφαιστου τ` αμόνι

βέλη τρυπήσαν την καρδιά ... του έρωτα τερτίπια ,

λούστηκε το κορμί σκουριά από το ματσακόνι

γκριζάρανε οι κρόταφοι ... ανδρώθηκαν τα στήθια ...

Μακάριος ο άνθρωπος που φρόντισε να μάθει

του χρόνου τα μαθήματα από γερόντου χείλη ,

να λάβει τα μηνύματα ... δίχως πολλά να πάθει

χαλκεύοντας το είναι του ... με του γονειού τη σμίλη .

* * *

Παρέλυσα στο φίλημα της ταραντούλας ...

όμως είμαι ακόμα εδώ ...

Είναι δειλία να πιστεύουμε ότι η μοίρα μας είναι ανίκητη ...

Αλήθεια, ποσα καλοκαίρια πέρασαν ... θυμάσαι άραγε ;

Εν πλω από Ashdod-Israel προς Cape Town ... λίγες ώρες δρόμο ...

Sunday 17^th July 2011 15:00

Προβολές: 130

Σχόλιο από τον/την Nefeli riga στις 22 Μάρτιος 2012 στις 22:54: Πάρα πολύ ωραίο.!!!

Μακάριος ο άνθρωπος που φρόντισε να μάθει

του χρόνου τα μαθήματα από γερόντου χείλη ,

Σοφά λόγια..!!

Καλό σου βράδυ..