ΜΕΣΑ... ΣΤΟ ''ΟΝΕΙΡΟ''...

[ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΠΑΚΑΛΗ]

ΜΕΣΑ...ΣΤΟ ''ΟΝΕΙΡΟ''...

Μου λες φυγάδεψε το σώμα σου..στο χρόνο

θα περιμένω, θα είμαι κει, να μη χαθείς

εδώ, είν'αργά.. κι όλα τα θέλω μου ματώνω...

αν μ'αγαπάς το χάσμα δεν θα φοβηθείς

το χέρι απλώνεις και μου λες, εδώ και τώρα!!...

πάμε να βγούμε απ'του κύκλου την τροχιά

αν μ'αγαπάς, πέσε στο σώμα μου με φόρα

σου'χω για δώρο της Ιθάκης τα κλειδιά

κι εγώ ασάλευτη στου ''μύθου'' σου τη ''νάρκη''

θέλω να τρέξω στη φωτιά σου να καώ

είσαι μακριά, κι αυτή...τ'ορίζοντα η πάχνη

κλείνει το όνειρο σ'ένα κελί υγρό...

άγρια γέρνει η σκιά σου και μ'αγγίζει

με'κεινο τ'άγγιγμα που μοιάζει..πασπαρτού

κι ενώ φοβάμαι, θέλω να με τριγυρίζει

και να μου τάζει,όλα αυτά που δεν...θα'ρθούν

στης σιγουριάς μου το ποτήρι βάζεις πάγο

και τη στραγγίζεις με τα μάτια σου κλειστά

όλα τα όχι μου λυθήκαν απ'τον κάβο

και η στερνή αντίστασή μου ξεψυχά

R έξω απ'τους χάρτες, σαν τους αντάρτες

σα ναυαγοί στου παραδείσου τα σκαλιά

σαν ακροβάτες, του πάθους λάτρες

μέσ'του ''ονείρου'' την αιώνια αγκαλιά.......

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Εξαιρετικο!!!

[ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΠΑΚΑΛΗ]

ευχαριστώ, να σαι καλά..!

[Nefeli riga]

Είσαι Φοβερή !!!

Θα το ξαναδιαβάσω..σε ευχαριστώ για την φιλία σου.!!

Καλό σου Ξημέρωμα.