ΟΝΕΙΡΟ ΑΠΟ ΜΕΤΑΞΙ...

[ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΠΑΚΑΛΗ]

ΟΝΕΙΡΟ ΑΠΟ ΜΕΤΑΞΙ

είπες δεν θα σβήσεις τα κεριά

στην επέτειο απόψε της σιωπής σου

να φανεί απο το πουθενά

βάρκα με πανάκι η ζωή σου

σε φθαρμένο στρώμα και μονό

όνειρο γλιστράει απο μετάξι

βότσαλο που πέφτει στο βυθό

τα νερά, του νου σου να ταράξει

ψάχνεις χρόνια τώρα τα κλειδιά

που θ'ανοίξουν δρόμο να περάσεις

μύθος που κοιμάται σ'αγκαλιά

ψέμα που φοβάσαι να το χάσεις

στο ταβάνι τ'ουρανού ξεσπάς

μ'ένα μοιρολόϊ που βογγάει

άλογο περήφανο χτυπάς

μα το χαλινάρι σου δεν σπάει

ζήτησες για δώρο μιά γιορτή

να σου δώσει η μοίρα να φορέσεις

και σου χάρισε μιά Κυριακή

μα δεν ήξερες να την ξοδέψεις

R στο ποτήρι έβαλες κρασί

και φωτιά σου δώσανε τ'αστέρια

μα ήρθε κύμα απ'άγνωστο νησί

κι έσβησαν με μιας τα καλοκαίρια...

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!

καλημερα

[Ειρήνη]

Γεωργία το ένα είναι καλύτερο από το άλλο!!!