ΦΥΓΕ...

[ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΠΑΚΑΛΗ]

ΦΥΓΕ...

Των ματιών μας οι όρκοι,λύθηκαν μ'ένα ξόρκι

αγριέψαν οι λύπες,χωρίστηκαν οι τύχες..

τ'όνειρο σφραγισμένο,του έρωτα απωθημένο

φύγε και μη τολμήσεις,τίποτα μην αγγίξεις..

αλυσίδα ο πόνος,στο λαιμό μου ο χρόνος

στον καθρέφτη κοιτάω,μες στο χτες με βουτάω..

R η μορφή σου κολλημένη στο τζάμι της σιωπής

το τέλος μας δεμένο με την άκρη της αρχής

μπερδεύεσαι στο αύριο που ψάχνει να με βρεί

και ξέρω πίσω απ'το άγνωστο πως κρύβεσαι εσύ

λες ο κύκλος θα κλείσει,πιο πολύ αν κρατήσει

η μοναξιά θα χωρέσει,κάποιος κάτι θα κλέψει..

μες στης πλήξης το κώμα,ανεξίτηλο χρώμα

έδιωξα τη συνήθεια,ζείς εδώ σαν αλήθεια..

η απουσία κρεβάτι,κι εγώ πάνω σου άχτι

απ'το σώμα μου βγαίνω,μες τη γη σου πεθαίνω..

R πίσω απ'το αύριο εσύ..

πίσω απ'το άγνωστο εσύ

έξω απ'την πόρτα μου εσύ

μέσα στον ύπνο μου εσύ..

φύγε.....

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!

καλησπερα