Ο άγγελός μου

[Αριάδνη Μεσογείτη]

Μές στη νυχτιά την άπονη, και σε σκιά κακούργα

είδα παιδιά να πέφτουνε στη λάσπη και στη μούργα.

Φοβήθηκα και πόνεσα σαν τη δικιά τους μάνα,

που αν τα ’βλεπε θα βούλιαζε σε βουρκωμένη αλάνα

 

Ως το πρωί η σκέψη μου σε κείνα είχε κολλήσει

κι από τη στεναχώρια μου κι εγώ είχα μαυρίσει.

Η άλλη μέρα ξάγρυπνη με βρήκε στο κρεβάτι

και η ψυχή στα τάρταρα ήταν κι αυτή φευγάτη.

 

Βαρύ ήταν το κεφάλι μου κι η στεναχώρια τόση,

σαν μια βαριά ταφόπλακα το στήθος να πλακώσει.

Τι κι αν γιορτή ξημέρωσε, τι κι αν ευχές προσμένω

έχω κερί στο εικόνισμα για τα παιδιά αναμμένο.

 

Ξάφνου αντάρα ακούστηκε απ’ τ’ ουρανού τα ύψη,

που ’κανε την καρδούλα μου αμέσως ν’ ανανήψει.

Μέσα στην κάμαρα άγγελος μπήκε, μα δεν χωρούσε

και τις φτερούγες του ο φτωχός στην άκρη τους λυγούσε.

 

Καθόλου δεν ομοίαζε με τους γνωστούς αγγέλους,

σε ζωγραφιές που βλέπουμε, ούτε με αρχαγγέλους,

με άσπρους χιτώνες και χυτά στους ώμους τα μαλλιά τους,

με ομορφιά αγγελική κι ουράνια τη λαλιά τους.

 

Γένια λευκά στα μάγουλα κι άσπρα ‘ταν τα μαλλιά του,

χοντρούς φακούς μυωπικούς στηρίζαν τα γυαλιά του.

Ήταν χοντρούλης μα γλυκός, με στρογγυλή κοιλίτσα

κι ένα μπαστούνι κράταγε, μια ίσια μαγκουρίτσα.

 

Μ’ ένα γλυκό χαμόγελο στην κεφαλή τη φλογισμένη

το χέρι απίθωσε απαλά κι είπε ‘Να είσαι ευλογημένη’!

Με τις φτερούγες μ’ έκλεισε σε ολόφωτες ακτίνες

κι ευθύς μετά εχάθηκε πίσω από τις κουρτίνες.

 

Είπα πως ήταν όνειρο που ξυπνητή το είδα,

όμως μου έδωσε πνοή και στην ψυχή μου ελπίδα.

Μα σας το λέγω, δεν μπορώ ακόμα να εξηγήσω

πώς βρέθηκαν τα πούπουλα που είδα πριν σκουπίσω!

 

Αριάδνη Μεσογείτη

 

[Στιχοπλάστης]

'

Μην τυχόν ήταν ο Μαράκος αγαπητή Αριάδνη ..?..

.

[Στιχοπλάστης]

[Αριάδνη Μεσογείτη]

Του μοιάζει; Τα πούπουλα με μπερδεύουν...

[Στιχοπλάστης]

'

Χα χα χα χα χα χα χα χα 

Ελπίζω να σηκώνεις λίγη πλακίτσα ...

χα χα χα χα χα

.

Το ποίημα καταπληκτικό βεβαίως βεβαίως, ..μα δεν άντεξα να μην κάνω τον παραλληλισμό ...

.

[Αριάδνη Μεσογείτη]

Πάντως δεν φορούσε ρούχα Αγιουβασίλη. Κάτι πελώριες φτερούγιες είχε και πούπουλα, πολλά πούπουλα...
Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια Στιχοπλάστη...

[marakos]

ΜΠΑ ,ΕΜΕΝΑ ΔΕΝ ΜΕ ΣΗΚΩΝΟΥΝΕ ΤΑ ΦΤΕΡΑ,ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ.

ΑΛΛΩΣΤΕ ΔΕΝ ΕΓΡΑΦΕ ΓΙΑ ΑΓΓΕΛΟΜΑΣΕΛΙΤΣΑ,ΟΠΟΤΕ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΑΦΕΝΤΙΑ ΜΟΥ.

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΥΠΟΥΛΑ,ΑΓΟΡΑΖΩ ΤΟ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΞΕΠΟΥΠΟΥΛΙΑΣΜΕΝΟ.

ΘΑΥΜΑΣΙΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΑΡΙΑΔΝΗΣ ,ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΠΟΝΗΜΑ ΤΗΣ.

,

[αισχυλος]

υπεροχο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

.

Πολύ ωραίο !!!!!!!

Καλημέρα Αριάδνη ! 

[Παντελής]

καλό μεσημέρι Αριάδνη και πάντα να χαρίζεις αλληλοβοήθεια όπου μπορείς,

πολλά παιδιά ας μην είναι όλα άγγελοι,

υποφέρουν από τη μικροψυχία και τη στενοκεφαλιά......

 

σε ευχαριστώ με τιμάς με τη φιλία σου.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!

καλησπερα