Ο ξυλοπόδαρος από ψηλά μας βλέπει

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Ξέχασες που μεγάλωσες και το ποιους είχες φίλους

και μόλις δίπλα σου τους δεις την πλάτη τους γυρνάς

τώρα που συνευρίσκεσαι με άλλους καταλλήλους

το παρελθόν διέγραψες το έσβησες μονομιάς

μα να το ξέρεις φίλε  μου πως ζεις μες την απάτη

ο κόσμος που σου φτιάσανε είναι σατανικός

όσο και να πλημύρισες αγοραστή αγάπη

μονάχος είσαι δίπλα τους  και ας νοιώθεις σαν θεός

 

Μπορεί ο ξυλοπόδαρος από ψηλά να βλέπει

μπορεί όμως και εύκολα κάτω να σωριαστεί

τα πόδια που του φόρεσαν  εύκολα τον προδίδουν

στην πρώτη τη λακκούβα  που στο δρόμο του θα βρει

 

Τα όνειρα σου έσβησες  γιατί γινήκαν βάρος

τα νέα σου καθήκοντα θυσίασαν το χθες

εμπόδιο στις σκέψεις  σου στέκουν οι αναμνήσεις

με μιας θαφτήκαν μέσα σου οι παιδικές ευχές

Πρόσεξε μόνο που πατάς και για το που πηγαίνεις

ο δρόμος που ακολουθείς  οδεύει σε γκρεμό

και όταν θα ψάξεις για να βρεις διέξοδο στο λάθος

θα είναι αργά η πορεία σου δεν θα έχει γυρισμό 

[Παντελής]

ο νοών νοείτο.

 

καλημέρα Χρήστο.