Του μυαλού μας η αχρωματοψία

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Μικρό παιδί  σαν ήμουνα  μου κάναν  ένα δώρο

ήταν το πιο όμορφο που απέκτησα  παιχνίδι

δεκάδες  χρώματα σε μια μικρή παλέτα

μια ζωγραφιά και  από ένα ανέμελο ταξίδι

 

Ταξιδευτής σε μια θάλασσα γαλάζια

μου έδινε φως ένα ολόχρυσο φεγγάρι

είχα τον ήλιο φίλο μου συνοδοιπόρο

κίτρινο χρώμα αστεριών για μαξιλάρι

 

μα ήρθε κάποτε αναπόφευκτα η  ώρα

όπου τα χρώματα σιγά σιγά τελειώσαν

από παιδάκι έγινα με μιας μεγάλος

μα αυτό που έπρεπε εκείνα μου το δώσαν

 

δεν σταματάν  τα χρώματα πάντα υπάρχουν

πρέπει απλά και συ να τα ζητήσεις

και όσο ο χρόνος να κυλάει  και ας μεγαλώνεις

χιλιάδες  χρώματα μπορείς να αντικρίσεις

 

Είναι του μυαλού μας η αχρωματοψία

μονοδιάστατη σε φόντο μαύρο άσπρο

σβήνει  η πολύχρωμη  του νου μας πανδαισία

και τρεμοπαίζει  των ονείρων μας το άστρο

 

και αν τώρα  ζούμε με ασπρόμαυρες εικόνες

εμείς τις φτιάξαμε αυτή είναι η πινελιά μας

πρέπει να αρχίσουμε να αλλάζουμε παλέτα 

να βρούνε  χρώματα στο μέλλον τα παιδιά μας

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

.

Πολύ ωραίο !!!!!!!!!

δεν σταματάν  τα χρώματα πάντα υπάρχουν

πρέπει απλά και συ να τα ζητήσεις !!!

Καλημέρα και καλή χρονιά Χρήστο !

[alter ego#--ξινή]

ωραίος φίλε μου, πολύ ωραίος

[Ειρήνη]