Τούτη η αγάπη

[alter ego#--ξινή]

Τούτη η αγάπη κι αν μας έχει φαρμακώσει
κι αν μ' αίμα την ποτίσαμε και δάκρυ ποταμό,
δεν μας αρνήθηκε μα έχει δυναμώσει,
βαθειά πολύ τα φύτρα της, δεν φτάνει στο χαμό.

Τη μια χειμώνας και την άλλη καλοκαίρι,
στου χρόνου η αγάπη μας μοιάζει τις εποχές,
του Φθινοπώρου ουρανός μ' αχνό αστέρι,
ύστερα άνοιξη π' ανθεί, τι έχει αντοχές.

Μία αγάπη που στη μέση του κυκλώνα
τόσες φορές κι αν βρέθηκε δεν έχει νικηθεί,
σε βόλια έπεσε που ήταν δολοφόνα
αλλά κατάφερε ξανά όρθια να στηθεί.

Τούτη η αγάπη που βαθειά έχει ριζώσει,
σαν δέντρο αιωνόβιο θα στέκεται ορθή
όσοι χειμώνες κι αν την έχουνε παγώσει
πάλι με κάποια άνοιξη θ΄ανθίσει, θα σωθεί