Με πιάνει παραμιλητό
μάτια μου όταν σας κοιτώ,
τα βήματά μου χάνω.
Από τα πόδια φεύγ' η γη,
θαρρώ εκείνη τη στιγμή
ότι τ' αστέρια πιάνω.

Μάτια μου, μάτια φλύαρα,
τρέμ' η καρδιά μου, σπαρταρά,
είν' έτοιμη να σπάσει,
μέσα σας σαν βυθίζομαι
που είμαι και πού βρίσκομαι
το 'χω κι αυτό ξεχάσει.

Η μόνη σκέψη του μυαλού
δυο μάτια που με προκαλούν
και μ' έχουν αρρωστήσει.
Φωτιά μέσα στα σωθικά
ανάψανε και κάηκα
και δε λέει να σβήσει.

Προβολές: 25

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services