Της ψυχής μας το στέκι
Ένα πουλάκι κάποτε
μου χτύπησε την πόρτα,
μα ότι θα μου τ' άλλαζε,
δεν πίστευα, τα φώτα.
Το τάιζα μέχρι σκασμού
σπόρια και καναβούρι,
αλλά αυτό μου έχριζε
με κουτσουλιές τη μούρη.
Στα όπα-όπα το 'χαμε
όλοι μέσα στο σπίτι,
δεν ήξερα ανάτρεφα
όρνιο κι όχι σπουργίτι.
Αίφνης παρουσιάστηκε
με μια μεγάλη μύτη,
που απ' τον Εβρο άρχιζε
και έφτανε στην Κρήτη.
Το κοίταζα από τη μια
το κοίταζ' απ' την άλλη
κι αναρωτιόμουν διαρκώς
που πήγαν τόσα κάλλη.
Στο τέλος πια δεν άντεξα
και από δω παν κι άλλοι,
αν και του χρειαζότανε
μια τρύπα στο κεφάλι.
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος Φεβ 10, 2024. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος Φεβ 10, 2024. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2025 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).
Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά