Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ζωή ...

Με συννεφα πολυχρωμα , αρχισε να σκεπαζει ,

τον ουρανο η μερα αυτη και οψη να αλλαζει ...

Μια τροπικη ψιλη βροχη , ραντιζε το βαπορι ,

και γω τ` αλμπουρο κοιταζα , που στολιζε την πλωρη ...

Πουλια λαλουν αλλοκοτα , φωνες παραδεισένιες ,

μεσα σε δασος που μιλα , με λεξεις ξεχασμένες ...

Μυριζα και το ειναι μου , πλημυριζε σοφια ,

αρωμα που με γεμιζε ... αγνή ροή , αγία ...

Αυρα λεπτη , ζωης πνοη , αγγιγμα θειας γνωσης ,

ολα τριγυρω ιερα , ηθελες να τα νοιωσεις ...

Τα ονειρα σου μυριζαν , ρετσινι και σιταρι ,

οι ηχοι εμοιαζαν ψαλμοι , απο προσευχηταρι ...

Ολα μαζι , στο νου σου φως , πολυτιμα πετραδια ,

πορειες χαρτη μυστικου , ουρανια σημαδια ...

Δυο λεξεις μονο προφερες , « ... ευχαριστω Πατερα ... » ...

διπλα σου Τον αισθανθηκες ... πλανιοταν σον αερα ...

Της σκεψης το ταξιδεμα , προορισμο δεν εχει

και οπου η ψυχη ποθει , ο λογισμος μου τρεχει ...

Υπαρχω , ζω , ενωνομαι με την δημιουργια ,

ελαβα δωρο ιερο , ακρόαση αγία ...

* * *

Κυριακη , 21 Μαιου 2006

Εν πλω για Manzanillo , Mexico , μεσω Panama canal

Προβολές: 71

Σχόλιο από τον/την Αριάδνη Μεσογείτη στις 27 Σεπτέμβριος 2011 στις 21:13: Έχεις μια καταπληκτική ικανότητα να περνάς αυτούσια στον αναγνώστη τα συναισθήματά σου. Το απόλαυσα όπως και όλα τα άλλα σου...