Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ο φάρος ...

Σε βράχο άνυδρο, σε φύκια ριζωμένος

φάρος που ορφάνεψε πριν τέρμηνα επτά,

δειλά προσεύχονταν με ρήματα σεπτά

από βροντές κι αστροπελέκια σμιλεμένος .

Κορμί που έσκαψε το πελαγήσιο μένος

βουβός αγνάντευε τ αγέρωχα σκαριά,

που `φευγαν κι έρχονταν από την Μπαρμπαριά

αρχαίων άστρων την φεγγοβολιά λουσμένος.

Ρωδιούς κανάκευε, γλάρους και τραβερσάδες

του αρχιπέλαγους φευγάτους ταξιδιώτες,

κατατρεγμένους, άγνωστους και μη στρατιώτες

τον βάφτιζαν νεροποντές και καταιγίδες.

Οι εποχές λάθρα κυλούσαν, όπως πάντα

σε τέμπο λάργκο περιστρέφονταν τ` αδράχτι,

που γνέφει τ` άγνωρο ... κι ο χρόνος υπογράφει

παρέα είχε κάποιον μπρούτζινο εξάντα.

.................................................................................

Χάραμα ήτανε ... ξυπνούσε η πολιτεία

φωνές ακούστηκαν ... μπουλντόζες ... φορτηγά,

δυό λέξεις πρόλαβε να πει ψιθυριστά

τα έργα σου άνθρωπε ... κλαθμός και αδικία !!! ...

Aλήθεια πόσα καλοκαίρια περασαν , θυμάσαι αραγε ; ...

Κάπου στον κόσμο ...

Σάββατο, 24 Σεπτεμβρίου 2011, 01:00

- τραβερσάδες = τα μαραμπού, πουλιά που ζουν στον ωκεανό και μοιάζουν με τεράστιους γλάρους.

- τέρμηνο = χρονική μονάδα, που κυμαίνεται από ένα δευτερόλεπτο έως ένα αιώνα

Προβολές: 100

Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 25 Σεπτέμβριος 2011 στις 21:45: *

Σας ευχαριστώ πολύ ειλικρινά !!! ... η παρουσία σας τιμάει την σελίδα μου ...