ἀπὸ ΚΛΙΝΟΣΟΦΙΣΤΗ Τετ. 29 Ὀκτ. 2014 9:18 am
Ἐρωτήθην: Μετά ἀπό 20 χρόνια, τί βλέπετε ;
* * *
σὲ εἴκοσι χρόνια προβλέπω,
κόλυβα ἐρώτων νὰ δρέπω.
~~
Λογικὰ, ἄν πεθάνω σὲ 10 χρόνια,
σὲ 13 μὲ τὸ καλὸ θὰ μὲ ξεθάψουν, γιὰ νὰ θάψουν ἐκεῖ ἀκριβῶς κάποιον ἄλλον,
κάτι ποὺ θὰ ξαναγίνει στὰ 16 χρόνια,
ἀναπόφευκτο τὸ ἴδιο καὶ στὰ 19,
ὁπότε στὰ 20, ὁ πρωτοετὴς τότε ἐνταφιασμένος δὲν ἀποκλείεται νὰ προσελκύει ἀκόμα τεθλιμένους ποὺ θὰ τοῦ ἀνάβουν τὸ καντῆλι
ἤ μᾶλλον κάποιος ἐργολάβος θ' ἀναλάβει κι' αὐτὴν τὴν ὑπόθεση.
Σὲ εἴκοσι χρόνια, οἱ ἄνθρωποι θὰ ζοῦν μὲ τὰ βιντεάκια τῶν μεταστάντων καὶ ἀπὸ δῶ πᾶνε κι' ἄλλοι!
- Καὶ στὰ δικά σας!
- Εὐχαριστῶ, νά 'στε καλά. Ἀλλὰ ἔχω πρῶτα τὴν σύζυγο νὰ θάψω, δὲν θὰ τὴν ἀφήσω δὰ κι' ἔτσι. Κρίμα εἶναι.
- Ὅπως νομίζετε. Βίντεο νἄχετε νὰ τὴν θυμᾶστε.
- Ἐννοεῖται!
- Χάρηκα ποὺ κλάψαμε μαζύ.
- Τὸ κλάμα εἶναι γιὰ νὰ τὸ μοιραζόμαστε, νὰ τὸ ἀνταλλάσσουμε, μιὰ ἀνεπανάληπτη μοντέρνα ἐμπειρία!
- Τί ὡραῖα ποὺ τὰ λἐτε... Θὰ ὑποκύψω καὶ θὰ σᾶς ἐρωτευτῶ; Δὲν κρατιέμαι.
- Ἰιιι!... Μπροστὰ στὰ βίντεο τῶν ἀπολεσθέντων;
- Ἔμ, τότε ἔχει ἀξία τὸ κέρατο! Ἔτσι κι' ἀλλιῶς ἀνέκαθεν πήγαινε σύννεφο!... Χωρὶς κέρατο, δὲν ὑπάρχει ξαστεριά!
- Ὡραῖα! Θὰ κάνουμε ὅ,τι κάνουμε, κι' ὕστερα, γιὰ τὰ μάτια τῶν βιντεοσκοπούντων, θὰ πᾶμε νὰ κλαῖμε στοὺς τάφους τῶν μακαριτῶν
καὶ τῶν μακαριτισσῶν.
- Ναί! Ναί!... Ὑπέροχα τὰ λές, ἀγάπη μου! Ἔρωτι θάνατο πατήσαντες.
- Μόνο μὴ μπερδέψουμε τοὺς τάφους καὶ κλαῖμε ἀλλ' ἀντ' ἀλλοῦ!
- Καὶ ποιὸς θὰ τὸ προσέξει, καλέ!...
- Ἅμα κάνουν ζούμ στὴν εἰκόνα, ἔ, ὅσο νά 'ναι...
- Νὰ κάνουν ζούμ στὴ ζωή τους, οἱ κερατάδες.
- Λοιπὸν, σύνθημά μας: ζὲ μ' ἄν φοὺ καὶ δίπλα τάφος!
- Τὸ κρεβάτι μας ὅμως;
- Τί "τὸ κρεβάτι μας ὅμως"; Εἶναι ἀπαραίτητο;
- Ἄ, ναί, θὰ μοῦ πεῖς...μήπως καὶ στὰ ὄρθια δὲν γίνεται;
- Καὶ στὰ καλὰ καθούμενα γίνεται, ἀρκεῖ νὰ μὲ κοιτᾶς ἔτσι!
- Δηλαδή, πῶς;
- Τί "δηλαδὴ πῶς"; Λάγνα!
- Πεθαίνω γιὰ λαγνεία!
- Ὤχ, θὰ θάψω καὶ σένα!...
- Δὲν κατάλαβες! Ἐσὺ θὰ πεθαίνεις, κάθε στιγμὴ, γιὰ μένα, μόλις μὲ δοκιμάσεις.
- Τελικὰ ὁ θάνατος, μοῦ φαίνεται, εἶναι μιὰ ἐρωτικὴ δοκιμή.
- Εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων.
- Καὶ πρὶν ἀλλὰ ... μετὰ εἴκοσι ἔτη.
- Ἔλα τώρα, Ἀλέξανδρος Δουμᾶς, πατήρ.
- Σ' ἀγαπῶ σὰν Τρεῖς Σωματοφύλακες μαζὺ - σὺν ὁ ντ' Ἀρτανιάν.
- Θὰ σοῦ καθήσω ἄν μοῦ φέρεις καὶ τῆς βασιλἰσσης τὸ περιδέραιο μὲ τὰ μπριγιάν!
- Ὅ,τι θές, ἀγάπη μου, ἀρκεῖ ν' ἀπαλλαγῶμεν ἀπὸ πάσαν φορεσιάν.
- Κι' ἔλα στὴν ἀγκαλιά μου νὰ χορέψουμε Χατσατουριάν.
- Μετὰ χαρᾶς!...
- Ἔρωτος καὶ θανάτου, ἐσύ, Νικηταράς!
(Τὰ τῆς συνεχείας ὑπόλοιπα πολλὰ, στὸ βίντεο,
καθὼς θὰ πίνετε γλυκὸ κρασάκι ἀπ' τὸ Ἀμύνταιο.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά