Τελείωσε πρὶν λίγο, ὥρα 04. 24΄

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

κι' ὅλο μᾶς λὲς πὼς: νὰ! ὅπου νἆναι πεθαίνεις.
Πάντως νὰ γράφεις στίχους ἤ πεζὰ προφθαίνεις.
Εἶχες τοὺς λόγους, βρῆκες αἰτίες κι' ἐπιτέλους αὐτοκτονεῖς·
θὰ τρελλαθοῦν, θὰ κλάψουν ἕνας, δύο, μπορεῖ...κανεὶς!
Ἄν δὲν τὸ σαλιαρίσουν, ὁ παππὰς στέκει καὶ σὲ διαβάζει
κι' ἡ μούρη σου,  στὴν κάσα της,  ἐντὸς τοῦ μηδενὸς τυρβάζει.

Μὴν τὸ κλωθογυρνᾶμε, σὲ πᾶνε καὶ σὲ καταβιβάζουν·
πρώτη φορὰ σὲ τιμοῦν, πρώτη τους φορὰ δὲν σὲ χλευάζουν.
Σοῦ ρίχνουν χῶμα κι' ὅπου νἆναι θὰ φτιαχτεῖ βουναλάκι
- σ' αὐτὸ, θὰ μπήξουνε σταυρὸ, μὲ τὄνομά σου ταμπελάκι.

Ὅποιος περνᾶ, θὰ λέει βλέποντάς σε κείμενον: - Θεός σ' χωρέστον!
  Καὶ ἡ τσουκνίδα μὲ ὕφος θ' ἀπαντᾶ: - Φτωχομπινὲς,  μωρὲ! -  χέσ' τον.
Λένε πὼς ζοῦσες ψάχνοντας λίγην ἀληθινὴν ἀγάπη...
Πὲς, τὶ κατάλαβες; Δὲς γύρω σου τ' ἀληθινὸ κιτάπι.

Στὰ τρία χρόνια, θὲς δὲν θὲς, θὰ σὲ ξεθάψουν· γιὰ νὰ πληρώνουν
ἐνοίκιο τῶν σῶν ὀστῶν, κεῖνοι ποὺ τὴν καρδιά σου σταυρώνουν
- ἄν βέβαια στὸ μεταξὺ δὲν ἔχουν ἔρθει κι' αὐτοὶ νὰ σὲ βροῦν...
Μὰ, τὶ θὲς, βλάκα,  καὶ λὲς γιὰ πράματα ποὺ δὲν τοὺς ἀφοροῦν;
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.

[ΤΥΨΕΙΣ]

Ποιήμα με την λέξη αυτοκτονία , έγγραφο , κείμενο , τραγούδι ότιδήποτε , δεν το διαβάζω , συγνώμη φίλε σταμάτησα μέχρι εκεί .....έτσι  δεν μπόρω να το σχολιάσω....

 

Ο Φίλος σου ο Τύψεις

[NO]

Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης. Και η αυτοκτονία είναι θάνατος, ένας θάνατος που στο αποτέλεσμα του δεν διαφέρει σε τίποτα από τους άλλους. Δυστυχώς σήμερα αποτελεί και μέρος της καθημερινότητας μας, ασχέτως αν το μαθαίνουμε ή όχι, αφού ένα σαθρό σύστημα φροντίζει να το αγνοούμε. Όπως και να έχει το πράγμα το ποίημα πραγματεύεται ένα θάνατο, και με σαρκαστικό ύφος ασχολείται ευστοχότατα με την ουσία του γεγονότος. Όχι από την πένθιμη πλευρά του θέματος, αλλά από εκείνη που με πλήρη ρεαλισμό ξεγυμνώνει και αποκαλύπτει την γεμάτη ματαιότητα ύπαρξη μας. Προσωπικά μου άρεσε πολύ.

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

Κράζοντα Ἄφωνε, δὲν εἶναι τυχαῖο ποὺ ἀσχολήθηκα κι' ἄλλη φορὰ μὲ τὴν κριτικὴ σκέψη σου καὶ πάλι θὰ σταθῶ σ' αὐτὴν. Εὖγε. Ἡ τελευταία φράση σου ἦταν ἀναμενώμενη!

Ἡ ἀπάντηση τοῦ ΤΥΨΕΙΣ ὑπάρχει ἤδη "κρυμμένη" σ' ἕναν στίχο μου - ἤ ὄχι; (ἡ ἐρώτηση ρητορικὴ).