ΧΙΛΙΕΣ ΖΩΕΣ Σ’ΑΚΟΛΟΥΘΩ









Στις άγριες θάλασσες στα χέρια πειρατών,

κι ύστερα μάντισσα σε γνώρισα στην Τροία.

Στα Σούσα μάγισσα, πλανεύτρα των θνητών,

και στ’ αμφιθέατρα βορά για τα θηρία.



Στο Αλ Χαλίλι, να πουλάς μπαχαρικά,

στην άγια Πόλη, μοναχή και κολασμένη.

Να κουβεντιάζεις στους Δελφούς μ’αερικά,

στο μεσοπόλεμο, τροτέζα μεθυσμένη.



Την Ισπανία Πασιονάρια να δονείς,

Κι άλλη φορά στην Αραβία… Συνέχεια

Με μια παρτίδα σε κερδίζω ή σε χάνω,

σ’ένα παζάρι ανατολίτικο, σκληρό.

Μισή γκανιότα για το χρόνο το ρουφιάνο,

κι άλλη μισή γι’αυτόν που ορίζει τον καιρό.



Κίτρινα φώτα χρωματίζουν την ανία,

Μαροκινά μετάξια, ντύνουν τη σιωπή.

Σ’ ένα καρέ, σαν από Χόλλυγουντ ταινία,

ποντάρω ρέστα, στη μεγάλη ανατροπή.



Άβουλο θύμα στου γραμμένου την ατζέντα,

θολό μυαλό, κι όλο τζογάρει αβλεπί.

Στρωμένο φύλλο, από χέρι πάει για κέντα,

μα πάντα… Συνέχεια

Βρείτε περισσότερη μουσική σαν κι αυτή στο Poihtikh gwnia







ΑΓΑΠΗΣΕ ΜΕ











Αγάπησε με! Μόνοι μείναμε στον κόσμο!

Χιλιάδες άνθρωποι, κανένας αδελφός.

Ρεκλάμες «νέον», αυτοκίνητα στο δρόμο,

κι όμως, σκοτάδι στην ψυχή, κι ούτε ένα φως.



Αγάπησε με! Γύρω νύχτα κι απουσία,

οθόνες «πλάσμα» και ειδήσεις πλαστικές.

Φτώχυνε ο… Συνέχεια

Στου άγιου χρόνου τα τεμένη,

νύμφη, κόρη λαγγεμένη,

κάθεται στον αργαλειό.

Την ανέμη της γυρίζει,

και τραγούδι ψυθιρίζει,

για τον πόνο τον παλιό.



Με κλωστή μαλαματένια

αστραπή, κτυπάει τα κτένια,

δυνατά με υπομονή.

Με γητειές, ξόρκια και μάγια,

φαίνει η μάγισσα η νάγια,

ηλιοκέντητο πανί.



Με του πόθου το βελόνι,

μία ράβει, μιά ξηλώνει,

της αγάπης φορεσιά.

Σ'άλλον δίνει στολισμένη,

άλλος με κουρέλια… Συνέχεια

Βρείτε περισσότερη μουσική σαν κι αυτή στο Poihtikh gwnia







ΣΕ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ











Άδοξα τέλειωσα,

παπούτσια και ψυχή, στους δρόμους, έλιωσα.

Όνειρα μέτραγα.

Κι όλο να μεγαλώσω, φίλε, ξέχναγα.

Έψαξα, ρώτησα.

Τα χρόνια, σ’ένα ψέμα αιχμαλώτισα.

Ράγισα, λύγισα.

Σε παιδικές αρρώστιες ξανακύλησα.



Μάτωσα,… Συνέχεια

ΤΙΤΛΟΙ ΤΕΛΟΥΣ









Μια μουσική βραχνή στενάζει,

κλείνει το μάτι της, με νάζι.

Τη μοναξιά της ξεδιπλώνει,

πάνω απ’ τη νύχτα, σαν σεντόνι.



Δειλά, με πιάνει απ’ τον ώμο,

τσιγάρο ανάβει, για το δρόμο.

Μαζί με παίρνει, χέρι χέρι,

ταξίδι, σ’ άγριο νυχτέρι.



Σ’ ένα παγκάκι καθισμένη,

με μια κιθάρα μεθυσμένη,

τραγούδια φτιάχνει λυπημένα,

μόνο για κείνη και για μένα.



Χαράματα στην παραλία,

του… Συνέχεια

Ο ΙΡΛΑΝΔΟΣ Ο ΤΖΟ







Ξεκίναε το ταξίδι της, η νύχτα σιωπηλή,

το άθλιο σαπιοκάραβο, το έλουζε η αρμύρα.

Κάθε βουτιά στα κύματα, του θάνατου φιλί,

κι ο καπετάνιος άμαθος, τζόβενο δίχως πείρα.



Δυό ξοφλημένοι Σικελοί, κάτω στη μηχανή,

φιλί ζωής της δίνανε, λιγάκι να κρατήσει,

Κι ο δεύτερος, κιαλάριζε, πολίτσια μη φανεί,

και πιάσει το φορτίο μας, τσιγάρα και χασίσι.



Τέσσερις μέρες νηστικοί,… Συνέχεια