ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

[paroikos]

ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ



Χτες βράδυ ονειρεύτηκα, πως ήμουνα στο πάλκο,
Παρέα με το Γαβαλά, το Στέλιο και το Μάρκο.

Ψαλμός η φραγκοσυριανή, στα χείλη του Γρηγόρη.
Ακούγονταν στα πέρατα, Φοίνικας και Νηχώρι.

Του Χατζηδάκη ο «Ερωτικός», χρωμάτιζε το γκρίζο,
Κι έκλαψε το «ακορντεόν», σαν είδε το Λοίζο.

Έβαζε ο Μίκης μουσική, στους στίχους του Ελύτη,
Και ο Ζαμπέτας μάθαινε, στη Βίκυ τον «αλήτη».

Ο Κουγιουμτζής στο πιάνο του, παρέα με τον Πλέσσα,
Κι όλοι οι «ρεμπέτες του ντουνιά»,ήρθαν και ‘ κείνοι μέσα.

Ήρθαν μετά κι άλλοι πολλοί, ο νους μου δεν τους βάνει,
Θυμάμαι τα τραγούδια τους, και μόνο αυτό μου φτάνει!

(Ρ)

Τα μεγάλα τραγούδια, δεν τα βρίσκει ο θάνατος,
τ’ ανασταίνουν οι νότες, κι ένας λόγος αθάνατος.
Τα μεγάλα τραγούδια, μ’ επανάσταση μοιάζουνε,
τριγυρνάνε στους δρόμους, και τον κόσμο αλλάζουνε.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!
καλημερα Νεκταριε

[M alive s]

Σε πορεία φθίνουσα,
αδυνατούν πλέον να εξεγείρουν
και να καταστρατηγήσουν τις αισθήσεις.

[ELPIDA]

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ.....
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ

[Στιχοπλάστης]

[ermioni]

[Gavri Irene / Γάβρη Ειρήνη]

τριγυρνάνε στους δρόμους, και τον κόσμο αλλάζουνε.
Υπέροχο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!