Ας τρέξουμε.

Έβλεπα το κομμάτι του προσώπου σου που ήταν λευκό σαν επιφάνεια…

Ήρθες 

Ήρθες με τα πόδια γυμνά σα λουλούδια

γλιτωμένη φοβερή αστραπή λαμποκοπούσες ασπράδι

απλωμένη στα…

Η ψυχή μου ακούει



Η ψυχή μου ακούει το σκυθρωπό της νύχτας…

Νιώθω σα χιλιετία

σαν αρωματικό σαπούνι βγαίνω κάθε νύχτα στο μπαλκόνι

στα μάτια μου φουντώνουν οι φλόγες

η πυρκαγιά στο σπίτι των ονείρων

ο Βόρειος Ουρανός

οι μακρινές χώρες.



Καραδοκείς για να με τρομάξεις

μια βόλτα στο κήπο με λασπωμένες…

Μαρτυρία

Σας είδα…

Ανάγκη.

Πράσινο γρασίδι σε θερινές ημέρες,

η φύση…

Ας θυμηθούμε όλες τις αγάπες

τα όμορφα μάτια

ας μιλήσουμε ψιθυριστά

σαν άρωμα…

Ας μιλήσουμε για το σκοτάδι

ας πούμε κι άλλα μαζί

σαν…

Αλχημεία νύχτας …

Το πιστεύεις;

Τώρα ξεκινώ σιγά σιγά να παίρνω

έντονα χρώματα και συμμετοχή

σε αυτή τη μαγεία που εσύ

πρόσφερες απλόχερα για τόσα χρόνια.

«Τρέχουν τα γέλια σα μύξες

άλατα στα ρουθούνια

το παιδί είναι με βήχα

κρυωμένο

όπως είμαι και γεννιέμαι

με πυρετό

στην αγκαλιά της μάννας.»

Εσύ,

μια φορά εσύ

οι φίλοι σου ήταν λίγοι

μα μαρτυρούσαν για σένα

μια φορά εσύ

σε γνωρίσαν κι άλλοι χτυπώντας σε

συγκαταβατικά στη πλάτη όπου είχε…

Νιώθω τις τύψεις στοιβαγμένα βιβλία
όπου γυρνάς γυμνή,
εκεί κυλώ τα κλάματα,
ένα ζευγάρι χέρια καινούρια
σ' αφήνω χαράματα.

Σκέψη τυφλή,
κλειστό μου γράμμα, το ξέρω
μα δεν υπήρξες ποτέ.

Είμαι μωσαϊκό από στιγμές,

η ενέργεια, το διάστημα και ο χρόνος.

Είμαι μια σπείρα,

η πλευρά που καταστρέφει

είμαι, ότι το χέρι σχεδιάζει

αυτό το παγκόσμιο,

όταν όλοι θα 'χουν πεθάνει.

Είμαι όποιος αναλαμβάνει,

αυτός που…

Κουρτίνες

ανοίγουν σε ένα γαλάζιο τούνελ

ανέμελα γυρίζουν οι αρρώστιες μας σαν τα γουρούνια…

Είναι σαν να διαδέχομαι έναν άκληρο μονάρχη

κυβερνώ μια σχεδία στη μέση του ωκεανού

έπειτα από μερόνυχτα ισχυρής καταπόνησης…